Uiteindelijk zag ik een glimpje maanlicht boven het huis van de achterburen. Om dat beter te kunnen bekijken ging naar de kamer van het Wandelmannetje. Daar zag ik inderdaad de maan en er ontbrak een hapje. Mijn fototoestel had ik meegenomen en hoewel mijn lens niet kan wat ik graag zou willen in dit geval, heb ik toch een aantal foto's gemaakt.
En hoewel het nog redelijk licht was, is toch goed te zien dat de maan niet compleet is. Na een paar foto's ging ik naar beneden. De maan stond iets hoger aan de hemel en dus ging ik ervan uit dat de maan beneden ook te zien zou zijn. Dat bleek te kloppen en dus riep ik de schatjes erbij, want die vinden dit soort dingen fantastisch.
Ik maakte weer een aantal foto's en door te spelen met de sluitertijd werd het resultaat steeds beter. Het is ook duidelijk te zien dat de ontbrekende hap steeds kleiner wordt. Ik vind het wel jammer dat ik niet de mogelijk heb om de vlekken op de maan te kunnen fotograferen, daar heb ik niet de juiste lens voor. Maar gezien de mogelijkheden die ik heb, ben ik zeker tevreden over bovenstaande foto's.
De laatste 2 foto's zijn gemaakt nadat er weer wat tijd verstreken was. Uiteindelijk werd de maan weer vol, gelukkig!!! Maar de kinderen en ik hebben genoten van dit bijzondere schouwspel. En natuurlijk volgde de vraag hoe dat nou allemaal kon gebeuren. Vanavond bleef het bij een mondelinge uitleg, maar met behulp van internet, pen, papier, 2 ballen en een lampje ga ik dat morgen verder toelichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten