52.340 Telefoonboekquilt

Om af en toe even ontspanning te zoeken, maakte ik deze week de top van een droomdeken af, een zogenaamde telefoonboekquilt. De losse blokken worden genaaid op telefoonboekpapier omdat ze dan beter hun vorm behouden. Pas als de blokken op maat gesneden zijn, wordt het telefoonboekpapier verwijderd.

En dit is het resultaat:

 

Ik heb al een achterkant stof gevonden, nu nog tussenvulling en een paar zakjes tijd. En natuurlijk nog bedenken wat ik ga doen met de twee overgebleven blokjes.

Maar eerst maar weer aandacht besteden aan de andere blokjes, het moet me toch ooit lukken om helemaal bij te zijn met de Bee op afstand.

Examentijd

Het was weer even twee weken bikkelen: Examens nakijken..........

Dat begint met de examens van mijn eigen leerlingen. Het meeste werk zit in het nakijken van de zogenaamde schrijfopdracht, dit jaar een e-mail. Die schrijfopdracht moet drie keer worden nagekeken. Eerst kijk ik naar het taalgebruik, dus spelling, interpunctie en formulering. Daarna volgt de inhoud, staat alles wat er in moet staan ook daadwerkelijk in het bericht. En tenslotte controleer ik of de juiste regels (conventies) zijn gebruikt. Dat kost me per leerling zo'n twintig minuten. Het nakijken van de rest van het examen kost ongeveer een half uur. Reken dus maar uit hoeveel tijd dat kost.

Na het nakijken worden de examens opgestuurd naar een tweede corrector, die kijkt of het klopt wat ik heb gedaan. Zelf krijg ik ook een stapel examens voor de tweede correctie, dit jaar waren dat er 37, dus weer flink aan de bak.

Na de tweede correctie volgt er overleg tussen de eerste en de tweede corrector en dan worden de definitieve scores vastgesteld. En daarna begint het grote wachten, het wachten op de N-term, oftewel de normering. En in die fase zit ik nu en ik moet zeggen, er hangt best wat af van die N-term dit jaar, dus help me hopen! Ik gun mijn leerlingen namelijk de overstap naar een volgende opleiding, de meeste zijn er echt aan toe.

52.339 Blokjes

Ondertussen ga ik rustig door met het maken van blokjes. Ik heb nog steeds achterstand op het schema, maar dat komt vanzelf een keer goed.

 Ondertussen ga ik gewoon met veel plezier verder!!!

Doelgericht wandelen, Klaverblad Nieuwehorne

 Zo af  en toe komt er weer een "georganiseerde" wandeltocht voorbij. Deze keer is er een toch van Doelgericht Wandelen, vier lussen van 10 km vanaf de parkeerplaats bij Udiros in Nieuwehorne. Voor vandaag was het plan om samen met Wandelmams drie lussen te gaan lopen, waarbij we bij de eerste (twee) lus(sen) gezelschap zouden krijgen van Hilly, Albert en Liana.

Na een bakkie op de parkeerplaats gingen we van start. We waren slechts enkele honderden meters op pad, toen het begon te regenen en wel zodanig dat de poncho's aan moesten. En die bleven aan tot het einde van het de eerste lus. Het was dus een regenachtig rondje.

De dames koe vonden ons zo interessant dat ze ons bleven volgen toen we om het weiland heen liepen.

Tegen  het einde van de lus kwamen we bij de "beloning" van deze tocht. We konden een happystone kiezen uit een brievenbus vol. Leuk toch?

Bij terugkomst op de parkeerplaats besloten Hilly, Albert en Liana dat het genoeg was voor vandaag, Mams en ik gingen nog even verder, maar voor het zover was, versterkten we eerst de inwendige mens en daar gingen we wel even bij zitten.

En zo begonnen we uitgerust en voldaan aan de tweede lus. Eerst een stukje de andere kant op en daarna richting de Katlijkerheide. Toen we op een bospaadje liepen werden we opgeschrikt door gekraak in de bosjes  en een paar tellen later staken er twee reeën het pad over. Wat zijn dat toch mooie dieren.

Na het bospaadje kwamen we op een asfaltweg en terwijl we daar liepen kreeg Mams een bericht van neefje (haar kleinzoon) Thijs, hij wilde graag komen logeren bij oma en opa. Dat was natuurlijk geen probleem, maar Mams en ik besloten wel dat we het dan bij twee lussen zouden laten, anders moest hij zolang wachten...

Nadat de logeerpartij geregeld was, verlieten we de asfaltweg en mochten we lekker verder blubberen. Op een bepaald moment zagen we een roedel herten, waarbij een bijna wit exemplaar liep. Genieten!!!

Vlak daarna wachtte ons alweer de volgende verrassing, de Ketliker Skar, met informatiecentrum "it Beekpronkje".

We dwaalden nog een poosje om Nieuwehorne heen en toen we bijna bij de auto waren, vonden we dat we wel een bakje kibbeling verdiend hadden. Weer heerlijk 20 km gewandeld vandaag.