Ik heb lekker geslapen, maar het is wel benauwd op de hotelkamer, ik werd dus wakker met een watterig hoofd. Gelukkig was het deze morgen nog makkelijk inpakken, de tent is nog niet gebruikt en er is nog geen kleding gewassen.
Na een lekker ontbijt met warme broodjes en een gekookt eitje vertrokken we om acht uur om langs Gaia Zoo Kerkrade te verlaten.
Via een prachtig stuk natuur, de Anstelvallei, gaat het richting kasteel Erenstein. Maar voor we daar zijn is het genieten, wat is dit stukje Anstelvallei mooi. Een beekje dat als een soort zigzag door het veld loopt, heksenbezems in de bomen, amfibiepoelen en alles is groen, frisgroen.
Bij kasteel Erenstein wijken we een klein stukje van de route af, omdat we vlak langs het kasteel willen lopen, we willen het van dichtbij bekijken. Ondertussen was het al zo warm dat we de pijpen van de broek afritsten en een shirtje uitdeden.
Na kasteel Erenstein gaat het voornamelijk door bos, met trappetjes, vals plat en soms een stukje vlak. We passeren een "tempel" en een kapelletje, waar we bijna verkeerd lopen. Gelukkig hebben we dat snel genoeg door. Na een klein stukje bebouwde kom en doorgaande weg, komen we in park. Hier nemen we een groen toilet voor we (ongemerkt) de grens met Duitsland oversteken.
Hier komen we al snel de eerste uitdaging tegen, het pad wordt zo smal dat we twijfelen of we daar veilig langs de beek kunnen manoeuvreren. Als ik het probeer, zakt mijn stok weg in de aarde en prik ik dwars door de ondergrond heen. We besluiten dus om het iets hogerop te proberen. Of dat nu zo verstandig is, valt te betwijfelen. Uiteindelijk laten we eerst de rugzakken zakken, die worden opgevangen door een Duitse mevrouw, en daarna glijden wij naar beneden op onze kont. Nou ja, we hebben het zonder kleerscheuren overleefd en we hebben iets om over na te praten.
We liepen verder langs het beekje en het was er echt prachtig. Langs een Fatima-kapel kwamen we tussen de weilanden terecht en ook hier genoten we, ondanks het feit dat de rugzak af en toe af moest om door een draaihekje te kunnen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Net voor Horbach zagen we de resten van een oude verdedigingslinie, ook wel de Siegfriedlinie genoemd. Heel bijzonder om die betonnen obstakels zo strak in "formatie" middenin een weiland te zien staan.
Na Horbach kwamen we in het gebied van de windmolens. Wat een machtige dingen zijn dat toch, maar het geluid vind ik erg irritant. We lieten we windmolens ook weer achter ons en met een ommetje om een spoorlijn liepen we via een licht stijgend pad, pal tegen de wind in, richting Orsbach. Dit was toch wel even bikkelen zo.
In Orsbach vroegen en kregen we vers, koel water, dat was genieten. Door de warmte, het stijgen en dalen en de harde wind, hadden we al aardig wat vocht verbruikt. Vlakbij de kerk in Orsbach streken we neer op een bankje, even wat eten en drinken. We probeerden nog om in de kerk een stempel te scoren, maar dat lukte helaas niet. Wel was het in de kerk prettig koel, we bleven dus even hangen.
Vanaf Orsbach ging het in één rechte streep naar Summit nummer twee, de Schneeberg. De aanloop naar deze top was fantastisch. Lange tijd liepen we redelijk vlak met een prachtig uitzicht op Nederland, waar we eerst Lemiers en even later Vaals en de camping voor komende nacht al zagen liggen. Maar voor we die richting opgingen, moest er eerst nog geklommen worden. Het venijn zat hem hier in de staart, het laatste stukje was even flink steil, maar ook deze top wisten we te bereiken.
Vanaf de Schneeberg namen we een alternatieve route naar de camping. Na het oversteken van het beekje dat de grens vormt stonden we pal voor de receptie van de camping.
De onszelf beloofde cola was hier niet te krijgen, dus eerst maar de tent opzetten en daarna lekker douchen. Na een klein wasje, haalden we een bakkie thee en zaten we lekker in het zonnetje.
We besloten om vandaag lui te zijn en eten te bestellen, konden we gelijk de zo gewenste cola meebestellen. We aten onze pasta en genoten van de cola, eerst zonder en later met tic. Moe maar voldaan kropen we onze tent in, wat was het een prachtige dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten