Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 27 september 2020

52.316 Toch weer wandelen

Na de enorm leuke dagen tijdens de ASW4D wilde ik nog even nagenieten. Daarom besloot ik een een verslag van deze 4Daaggse te maken in mijn bu-jo.

In eerste instantie bedacht ik dat ik twee dagen op een dubbele bladzijde zou doen, maar al snel werd duidelijk dat dat niet werd wat ik wilde. Dus het werd een dubbele bladzijde per wandeldag.

Ik verzamelde alles wat ik nodig dacht te hebben en ging aan de slag.


Met de routebeschrijving en mijn verslag hier erbij, kwamen de herinneringen al snel weer naar boven. En na een paar uurtjes was ik tevreden met het resultaat.

Nog drie dagen te gaan.

zaterdag 26 september 2020

Positieve energie

Na lang wikken en wegen besloten Dochterlief, Wandelmams en ik om vandaag toch op pad te gaan. Niet om te wandelen, daar krijgen we tenslotte ook positieve energie van, maar naar de Coronaproefversie van de landelijke Droomdekendag in Soest, want als je ergens positieve energie van krijgt is het wel om iets te doen voor ander. En zo zaten we zaterdagmorgen om half negen in de auto.

Bij aankomst helaas geen knuffel van Corrie en verplicht handen desinfecteren, maar dat mocht de pret niet drukken. We installeerden ons met zijn drieën aan een tafel en toen kon de pret beginnen. Nou ja, bijna. We waren een kabelhaspel vergeten en zonder stroom doen de naaimachines niet zoveel. Gelukkig had sponsor Hilton ook een aantal kabelhaspels ter beschikking gesteld en zo konden we toch aan de slag.

Ik hield mij bezig met een langlopend project, namelijk de droomdeken waar ik op de Handwerkbeurs al aan begonnen was.


Ik had nog twee rollen liggen van aan elkaar genaaide stroken. En hoewel Mams eerst met een ander project begon (helaas geen foto's van), besloot ze toch om een rol te gaan verwerken tot een een lap. Ze kon niet de juiste stof vinden om het andere project naar haar zin te maken.




Dochterlief had nog een lap genaaide stroken liggen en daar wilde ze hartjes op maken. Zij vond in de voorraad wel de juiste stof om het naar haar zin te maken, dus zij hield zich bezig met hartjes.





We mochten ook een mooi stofpakketje uitzoeken en deze keer waren wij als allereerste aan de beurt. Dat is echt leuk kiezen zeg. En ook wel moeilijk natuurlijk, want welke is nou echt het leukste......


De lunch werd in twee groepen opgediend en wij hoorden bij de eerste groep. Er stonden keurig gedekte tafeltjes klaar, voor 2 of 3 personen. Wok kozen een tafeltje met uitzicht op de golfbaan, hadden we mooi iets te kijken tijdens het eten.



Na het eten deden Dochterlief en ik een rondje door de zaal. De tweede groep was gaan eten dus er was meer dan voldoende ruimte om even rond te lopen. Er lagen weer prachtige projecten.





Na nog een poosje doorwerken was het tijd voor de show-and-tell. Iedereen zocht een plekje waar de dekentjes te zien waren, maar de afstand gewaarborgd kon blijven. Er lag een stapel dekentjes te wachten en ik moest even ingrijpen toen Dochterlief erbovenop wilde duiken. Nou ja, dat wilde ze natuurlijk niet echt, maar het zag er wel verleidelijk uit.


Tijdens de show-and-tell hoorden we een aantal nieuwtjes, onder andere dat er een wasserij is die de dekentjes (gratis) reinigt en verpakt, zodat ze ook aan kinderen op de Intensive Care gegeven kunnen worden. Fantastisch toch zulke sponsoren.

En dan nu ene kleine greep uit de ingeleverde dekentjes. Niet alle foto's zijn scherp, want de dekentjes gingen in redelijk tempo aan mij voorbij.
















Er werden vandaag honderdvijftig dekentjes ingeleverd. dat is voorraad voor ongeveer een halve maand. Eigenlijk moeten wij ook maar weer eens wat beter ons best gaan doen. Tenslotte is elk dekentje er één!


zondag 20 september 2020

52.315 Test, test

 Hoewel ik me had voorgenomen om geen nieuwe dingen op te pakken, kon ik het toch niet laten om een "kleiner" haakproject op te pakken. Even iets anders dan golfjes haken, hoe mooi deze deken ook is. Ik wilde, met het oog op ventilatie op school, een lekkere warme sjaal erbij.

Voor ik de definitieve keuze maak voor patroon en vorm, probeerde ik het een en ander uit. Maar ik weet nog steeds niet welk patroon het gaat worden.




Nog maar even over nadenken dus!


zaterdag 19 september 2020

Alternatieve SallandseWandel4Daagse, de dag van Heeten

En vandaag was het de dag om deze 4Daagse af te ronden. En eigenlijk vind ik dat wel jammer. Het is zo leuk om op deze manier (ongeorganiseerd) georganiseerd te lopen. Je komt op onbekende plekken, je hoeft niet zelf een route te verzinnen, er zijn stempelposten en verzorgingsposten en het is coronaproef uit te voeren. Ik hoop dat er veel andere organisaties zijn die iets soortgelijks gaan doen. En mocht je zelf aan deze 4Daagse mee willen doen, dat kan nog toch mei 2021.

Vandaag was de startplaats Raalte, bij hotel De Zwaan. Gelukkig konden we in het hotel terecht voor een bakkie en een sanitaire stop. Tegen de tijd dat we de startlocatie bereiken, zijn een aantal mensen in ons gezelschap al zo'n twee uur onderweg, dan ben je daar wel aan toe.






Na het bakkie en de sanitaire stop, gingen we op pad. Eerst een stukje door Raalte en toen we het kanaal overstaken, zagen we een man naar zin auto rennen. Op onze vraag wat er was, antwoordde hij: "Brand!" en nog geen minuut later hoorden wij de diverse sirenes. Een serieuze brand dus.



We liepen nog een klein stukje door Raalte voor we de landerijen inliepen via het Breembeekspad. Via dit pad kwamen we bij een stuw en langs de sloot gingen we verder. In het weiland lag een zwanengezin, dat we snel, doch rustig passeerden, je weet net nooit met deze dieren. Op een bruggetje werd een kleine wijziging aangegeven, die we braaf opvolgden. In de verte zagen we een trein stilstaan en een stukje verderop was er file, we vroegen ons af of dat nog met de brand te maken had, zeker gezien het feit dat er mannetjes in gele jasjes langs het spoor liepen. We bleven er maar niet te lang bij stilstaan, wij konden niets veranderen aan deze situatie.








We bleven gedurende lange tijd de sloot volgen tot we uitkwamen bij een asfaltweg. Hier liepen we een stukje voort, tot er uit de gelederen een roep om een zitplaats kwam om aldaar een rammelende maag te vullen. We vonden een plekje bij de ingang van het Boetelerveld. Hier werd gekapt en gerooid en er lagen een aantal flinke boomstammen die konden dienen als zitplaats. Maar voor we gingen zitten lazen we eerst de aanwijzingen met betrekking tot het onderhoud in het Boetelerveld. 




Ondanks de aanwijzingen moesten we na de rust nog een keer goed kijken en lezen voor we zeker wisten dat we goed gingen. De route door het Boetelerveld was, ondanks de werkzaamheden, prachtig. Een wandelaar kon zich niet meer wensen. Mooie natuur, goede paden, degelijke routebeschrijving en heerlijk wandelweer.















Na het verlaten van het Boetelerveld werden we over een schouwpad langs een sloot gestuurd. De schouw had al lang geleden plaatsgevonden, maar alle pruts lag nog op het pad,. We moesten dus goed opletten hier. We kwamen langs een boerderij en hier was iets meer ruimte, tijd voor mij om gebruik te maken van het feit dat ik een afritsbroek aanhad. Ik had het warm zat.


We liepen nog een klein stukje door langs de sloot voor we het bos in werden gestuurd. Hier slingerden we wat over smalle en minder smalle paden tot we een weiland moetsen oversteken. In de routebeschrijving stond dat we daar in de verte de Haarlerberg konden zien. Dat klopte, het was echt in de verte. Na de laatste meters bos, kwamen we op de weg, waar we recht op kasteel Schoonheeten afliepen. Met een kleine slinger kwamen we op een beukenlaan naast het kasteel en ook daar lagen stapels boomstammen, wederom een leuke rustplaats. Wij waren overigens niet de enige wandelaars die vandaag deze route liepen, want we troffen nog twee keer twee wandelaars aan op deze rustplaats. Gelukkig was er meer dan voldoende ruimte voor ons allemaal.













Toen ik aan een boterham zat, zag ik dat een van die wandelaars Annemiek was. Ik zwaai naar haar, maar in eerste instantie ziet ze dat niet, even later gelukkig wel. En zo gebruiken wij deze rust om bij te kletsen.

Na de rust lopen we via de beukenlaan, een zandpad, een bospad, een voetpad en een asfaltweg naar Heeten. Bij restaurant Dertien is de halfwegstempel, gelijk een mooie gelegenheid om een bakkie te doen op het terras.





Na het bakkie lopen we Heeten weer uit, maar pas nadat we eerst de kerk hebben bezocht.









Bij de dorpsgrens twijfelen we even welke kant we op moeten, iets met een bosrand, maar welke dan? Gelukkig duurt de twijfel niet lang en vinden we de juiste route. We komen op het Jaagpad langs het kanaal. Het eerste stuk is leuk, zeker de oversteek met het trekpontje, maar daarna wordt het wel wat eentonig, continue langs het kanaal. We zijn dan ook blij als we Raalte weer bereiken.













Via het centrum komen we uit bij de bakker, die ook ijs verkoopt, tijd voor een ijsje. Vanaf de bakker is het twee keer struikelen naar hotel De Zwaan, waar we weer ieder onze eigen weg gaan.


Ik vond het een ontzettend leuk initiatief deze Alternatieve Sallandse wandel4Daagse en ik hoop dat er meer wandelorganisaties en/of -verenigingen zijn die dit initiatief gaan volgen. Georganiseerd ongeorganiseerd wandelen is in deze tijden zeker de moeite waard.