Vandaag begon de dag vroeg voor mij. Paps ging met de schatjes weer naar huis, dus om 7 uur ging de wekker. Om 8 uur zwaaide ik ze uit, zodat de schatjes vanmiddag weer naar school konden. En omdat ik het nog steeds heel vroeg vond, dook ik mijn bed weer in.
Na een uurtje doezelen en dutten, besloot ik om toch maar op te staan. Aan het werk. Opdrachten klaar zetten voor mijn leerlingen en nakijken. De dag begon met een stralend blauwe lucht en een heerlijk zonnetje. De temperatuur binnen liep behoorlijk op, doordat de zon vol op de ramen stond. Ik besloot dat ik mezelf later vandaag zou trakteren op een wandeling langs het strand.
Na een paar uurtjes werken vertrok ik naar het strand. Helaas hadden de wolken de overhand gekregen en was de zon niet meer te zien. De wind was koud en deed erg zijn best. De lucht was donkergrijs en ik deed mijn capuchon op, mijn handschoenen aan, trok mijn sjaal nog iets strakker om mijn nek en genoot. Wat is het toch lekker op het strand als het weer niet zo mooi is.
Na mijn strandwandeling vertrok ik naar het ziekenhuis. Manlief had een betrekkelijk rustige dag gehad. Een van de artsen was geweest en had even met hem gesproken. De uitslagen van de diverse onderzoeken worden in één keer met ons besproken. We zullen dus nog even moeten wachten op de uitslag van de MRI. Morgen vindt namelijk een PET-CT scan plaats. Wat zo'n scan precies inhoud? Zie de foto hieronder.
Daarnaast had een andere arts gevraagd of hij mocht langs komen met 5 co-assistenten. Manlief zelf zou er niets aan hebben, maar voor de co-assistenten zou het wel leerzaam zijn. Manlief vond het geen probleem en het bracht hem toch wel wat gezelligheid. Daarnaast gaat de dag op deze manier wat sneller voorbij. Ook werd er voor de verandering maar weer eens bloed geprikt.
Morgen wacht hem dus weer onderzoek en dan maar weer afwachten. Hopen dat we snel uitslagen horen.
Ondertussen zijn er drie generaties aan de wandel. En alle drie de generaties hebben hun sporen achtergelaten in Wandelland. Ooit ben ik dit blog begonnen om de wandelvorderingen van generatie 3 bij te houden. Maar het is intussen een kroniek geworden van een een gezin dat in stormachtig weer is beland, maar dat overeind is gebleven en volop geniet van elkaar en het leven. Ik hoop dat jullie mee genieten van de grote en kleine dingen die ons leven leuk maken.
Naar Purper:
JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten