Vandaag was een drukke dag voor manlief. Na wat opstart problemen van het apparaat is hij, later dan gepland, door de MRI gegaan. De anesthesist had zijn werk goed gedaan, want manlief heeft niets meegekregen van de scan. Nadat hij was bijgekomen uit zijn roes, is er ook nog een EEG gedaan. Dit is om de spieren te testen.
Net na 3 uur was ik, met de schatjes, in het ziekenhuis. Manlief werd toen net weer opgehaald van deze test. Kort nadat wij er waren, kreeg ik een sms van schoonzus en zwager, zij waren ook gearriveerd. Samen met dochterlief ben ik ze gaan ophalen beneden. Net voor wij de lift instapten kwam manlief langs, dus de eerste kus van ons meisje had hij al te pakken.
Daarna gingen we om en om bij manlief aan het bed zitten. Al snel kwam er een arts. Zij vertelde dat er in de onderrug van manlief een ontsteking te zien was. Wat de oorzaak van deze ontsteking is, is nog niet te zeggen, maar het afnemen van hersenvocht via een ruggenprik was in ieder geval niet mogelijk. Er zou nu hersenvocht afgenomen worden via een prik in de nek.
Ondertussen liep het tegen 5 uur en waren de schatjes het zat in het ziekenhuis. Het werd dus tijd om te vertrekken. Ik liet manlief achter onder de hoede van zijn zus en zwager en wij vertrokken. Nog voor we het ziekenhuis uit waren, belde mijn zwager. De prik in zijn nek werd gedaan. Ik twijfelde nog even, maar besloot om toch gewoon weg te gaan. Wel vroeg ik mijn zwager of hij wilde bellen over de afloop.
Na een kwartiertje belde mijn zwager. De prik was goed gegaan en (hoera, hoera) het hersenvocht was helder. Dat is een goed teken, want zo hoort hersenvocht eruit te zien. Zo rond 7 uur belde manlief zelf nog. Hij voelde zich nog steeds goed en na de prik in zijn nek was er nog bloed geprikt, er was nog iets anders geprikt en toen bleek dat er een buisje bloed te weinig was afgenomen en moest hij nog een keer geprikt worden. En toen vond hij het genoeg. En dat heeft hij ook gezegd tegen de verpleging. Na het praatje met mij, ging even slapen en hij hoopte vanavond nog "The Voice" te kunnen kijken.
We zijn blij dat de MRI eindelijk gelukt is. Na het weekend staat er ook nog een PET-scan gepland en dan hopen ze een plan de campagne te kunnen maken. Maar actie is er genoeg geweest vandaag. Nu even rustig bijkomen en dan vanaf maandag in volle vaart verder.
Ondertussen zijn er drie generaties aan de wandel. En alle drie de generaties hebben hun sporen achtergelaten in Wandelland. Ooit ben ik dit blog begonnen om de wandelvorderingen van generatie 3 bij te houden. Maar het is intussen een kroniek geworden van een een gezin dat in stormachtig weer is beland, maar dat overeind is gebleven en volop geniet van elkaar en het leven. Ik hoop dat jullie mee genieten van de grote en kleine dingen die ons leven leuk maken.
Naar Purper:
JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten