Paaswandeling

Nu eindelijk het zonnetje scheen, ging ik met de schatjes naar het bos om lekker uit te waaien. Dat hebben we de laatste 2 jaar eigenlijk niet meer gedaan, omdat we dan zonder manlief moesten. Maar we zijn met zijn vieren tot de conclusie gekomen, dat we maar moeten accepteren dat manlief vaak niet mee kan en dat wij dan dus met zijn drietjes op stap gaan.

Het was duidelijk dat het tweede Paasdag was en dat veel mensen toe waren aan uitwaaien. We waren niet de enige wandelaars. Maar omdat we de weg in het bos kennen, wisten we al snel de minder drukke delen te bereiken. Druk kletsend met elkaar liepen de schatjes voor mij uit.

Er werden steentjes gezocht, er werd in bomen geklommen, ze zaten elkaar achterna met dennenappels, de hunnebedden werden beklommen en alledrie genoten we van het zonnetje.

Heerlijk uitgewaaid kwamen we weer thuis, waar we werden verwelkomd door manlief. Hij had een stukje gefietst en had dus ook een frisse neus gehaald. En de rest van de dag genoten we weer met zijn vieren.