En waar de schatjes dan waren. Die hadden een studieweekend van de jeugdorkesten. Want naast de individuele lessen die ze volgen voor drum en trompet spelen ze ook in de opleidingsorkesten van de plaatselijke muziekvereniging. Zowel voor de blazers als voor de slagwerkers is er een jeugdorkest. En zo vertrokken er 21 jong muzikanten met begeleiders naar een kampeerboerderij in de buurt.
Natuurlijk wilde de Wandelkerel eerst zijn voetbalwedstrijd spelen en ook zijn neefje, net zo'n voetbalgek en drummer, wilde graag eerst voetballen, dus ik bracht de heren iets later dan de rest naar hun tijdelijke bestemming. Ik kreeg een kop thee en in het zonnetje genoot ik van de slagwerkers, die mij bereikten via mijn rechteroor en van de blazers, die mij bereikten via mijn linkeroor.
Rond half 1 was ik weer thuis en toen......... was er niemand die op me wachtte, die iets van mij wilde of die iets kwijt was en mijn hulp nodig had om het op te zoeken. En dus heb ik een uur op de bank gezeten. Gewoon gezeten. Zo gek!!!
Toen ging ik op pad. Even naar een quiltwinkel en daarna naar het tuincentrum. Het zonnetje nodigde uit voor enig activiteit in de tuin. En dus kocht ik violen, madeliefjes en aardbeiplanten. Ze staan nu nog op de picknicktafel, maar ergens deze week gaan ze in hun potten.
Daarna ging ik bij manlief op bezoek. We dronken een bakkie in het restaurant en vonden dat we daar wel een saucijzenbroodje bij verdiend hadden. Daarna gingen we nog even naar zijn kamer en om een uur of 5 was ik weer thuis. De rest van de dag heb ik alleen maar gedaan waar ik zin in had en toen ik naar bed ging, was er niets om op te ruimen. Geen slingerende schoenen of kleren, geen bekers en borden op vreemde plaatsen, de eerste wassen al gedraaid en de afwasmachine zo goed als leeg. Zo gek!!!
Zondagmorgen sliep ik uit en daarna stapte ik op de fiets naar manlief. We kletsten wat, dronken maar weer een bakkie en na een uur stapte ik weer op de fiets naar huis. En weer kon ik doen waar ik zin in had. En ik deed eerst niks, want wat moet je nou doen op zo'n moment. Zoveel mogelijkheden en niet kunnen kiezen. Zo gek!!!
Om kwart voor drie werd ik weer bij de kampeerboerderij verwacht voor een miniconcert. De ingestudeerde stukken zouden aan de ouders ten gehore worden gebracht. Dochterlief stond te geiten met de meiden en zoonlief stond op de trampoline en even later liep hij te voetballen. Pas toen hij mij bijna ondersteboven liep, had hij even tijd om zijn hand op te steken, maar toen moest er gescoord worden. Ze hadden het dus naar hun zin.
En toen was het tijd voor het miniconcert. Eerst speelden de blazers, toen de slagwerkers en tenslotte speelden ze gezamenlijk. Er was hard gestudeerd en veel lol gemaakt. Super.
Na een kort bezoek aan het ziekenhuis gingen we naar huis. Twee zwaar vermoeide schatjes gingen op tijd naar bed. En toen ik naar bed ging, vond ik een paar schoenen, twee paar sokken, een broek, een jack, een paar drumstokken en een toilettas op plekken waar ze niet hoorden. En de afwasmachine was overvol.
Gelukkig. Zo gewoon!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten