Voor de ik-weet-niet-hoeveelste-keer ging ik tussen Kerst en Oud en Nieuw naar Surhuizum voor de wandeltocht Slach om e Toer. Na alle autoperikelen was het wel lekker om het hoofd weer even leeg te lopen. Hoewel, alle autoperikelen, er moet vanmiddag nog een leenauto opgehaald worden, dus ik hield het bij 20 km vandaag.
Ik mocht de auto zo'n beetje voor de deur parkeren, dus ik rolde zo MFC De Delfeart binnen. Eerst schreef ik mij in en daarna maakte ik een tussenstop bij de sanitaire voorzieningen. Toen ik daar mee klaar was, mocht de 20 km van start, dus ik kon zo aansluiten in de rij voor de routebeschrijving. Exact 9 uur ging ik van start.
We begonnen met de Slach om e Toer, hadden we dat rondje om de kerk maar gehad. Het blijft trouwens een mooie kerk, die van Surhuizum.
Na de kerk ging het in optocht over een schelpenpaadje door de landerijen. De lucht was echt prachtig, de temperatuur goed en de wind een heel stuk minder koud dan gisteren. Na het schelpenpaadje staken we een bruggetje over en liepen we verder over een fietspad. Ik lette even niet op en toen werd ik bijna gebruikt als fietsenstalling, gelukkig maar dat de fietser wel oplette en gelukkig kon hij er ook om lachen.
En mocht je denken dat ik weer iets raars heb gedaan met de instellingen van mijn fototoestel, dan moet ik je teleurstellen, de lucht was echt zo blauwig.........
De eerste rust was in Harkema en na een rondje voetbalvelden, kwamen we bij bouwbedrijf U. Veenstra, waar we verwelkomd werden met sûkerbôle en koffie of thee. Natuurlijk maakte ik ook gebruik van de sanitaire voorzieningen en nadat ik even had gezeten, ging ik weer verder.
Vanuit deze rust maakte de 20 km-route een blokje om van zo'n 5 km. Al snel kwamen we op het Skeanpaad en dat pad kwam me erg bekend voor. Toen ik een klein stukje op het pad had gelopen, wist ook waarvan. In het verleden organiseerde de WIK op de eerste zaterdag van het nieuwe jaar een tocht vanuit Rottevalle en toen heb ik regelmatig op dit pad gelopen, ik herkende de bankjes....
Vandaag kwam ik er achter dat er een Openluchtmuseum De Spitkeet is. Nu weet ik wel wat een Spitkeet is, maar dat er zelfs een Openluchtmuseum over deze woonvorm is, was nieuw voor mij. Weer iets toegevoegd aan mijn to-do-lijstje.... Vlak na het passeren van het Openluchtmuseum was ik weer bij het bouwbedrijf waar de rust was. Ook deze keer weer een plak brood en een bak koffie of thee.
Ik genoot van het bakkie en het brood en bereidde mij voor op het vervolg. In de Top2000 stond mijn all time favorite op de planning, zo'n 20 minuten na mijn vertrek. Ik zette dus Radio 2 aan en deed een oortje in, zodat ik lekker kon luisteren (en meezingen)...
Ik hield me in bij het meezingen, er liepen mensen in de buurt en bij het uitdelen van de zangstemmen heb ik niet vooraan gestaan en bovendien ben ik nog steeds wat snotterig en verkouden. Ondanks dat had ik een ultiem genietmomentje. Wil je zelf ook meezingen? Klik dan hier!
Tijdens het vervolg van de route trof ik Brigitte, zij deed mee met de 4Daagse op een Alinker. We hebben heerlijk gekletst over de 4Daagse, maar ook over de (on)toegankelijkheid van Nederland. We gingen samen op tot de laatste rust bij de molen in Surhuisterveen.
Vanaf de molen was het nog een klein stukje naar Surhuizum. Eenmaal weer bij de startlocatie was het tijd voor snert en deze snert slaagde voor de snertproef.
Ik heb weer genoten van deze wandeling en ik hoop blew er volgend jaar weer bij te zijn, dan op 30 december.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten