Ondanks de problemen van afgelopen weekend, moest er toch weer gewandeld worden, want het was tijd voor de avond4daagse. En na het debacle van zaterdag kon ik het niet maken om niet met de Wandelkerel op pad te gaan. Gelukkig lieten we het bij 15 kilometer, dus ik hoopte dat mijn voeten dat aan zouden kunnen.
De eerste avond startten we met zijn drieën. De route bracht ons naar Eesveen en van daaruit naar Kallenkote. Na de heerlijke asfalt wegen, waren de klinkers op Kallenkote een verschrikking, zeker voor mijn nog steeds niet optimaal functionerende voeten. In Steenwijk waren we het spoor even bijster. Er stond geen publiek meer langs de route en de straatnaambordjes zaten voor ons elke keer aan de verkeerde kant. Maar we wisten de Markt weer te vinden en konden ons zonder problemen afmelden voor avond 1.
Helaas moest Wandelmams de rest van de dagen aan haar voorbij laten gaan. Haar kleine teen begon te ontsteken en liep elke keer weer vol, dus inpakken in een wandelschoen en daar 15 kilometer mee wandelen was geen goed plan. En zo vertrokken de Wandelkerel en ik op dag 2 met zijn tweeën.
Deze keer ging de route naar Giethoorn. Altijd mooi, maar aangezien ik een deel van die route ook al tijdens de kennedymars en de Wandelbabbel4umtocht had gelopen, kon het me nu niet echt boeien. Daarbij kwam ook nog dat het erg benauwd was en dat de Wandelkerel zijn dag niet had. Nu kon ik daar, na afgelopen weekend, natuurlijk niets van zeggen en dus bleef ik tegen hem kletsen. Gelukkig blijft de Kerel wel altijddoorlopen en wordt hij nooit echt chagrijnig, maar ik was blij toen we de markt weer opliepen. En toen was het tijd voor ijs!!! Dag 2, check!!!
Dag 3 bracht ons naar Marijenkampen en Steenwijkerwold. Na de twee lange "15" kilomters van dag 1 en 2 hoopte de Wandelkerel dat het vandaag een korte "15" kilometer zou zijn. Net over de helft leek het erop dat hij gelijk zou krijgen, want toen stuitten we op de laatste groepen op de 10 kilometer. Dat was even schrikken, want er werd wel zeer luid gezongen. Langzaam maar zeker haalden we de groepen in en toen werd ons duidelijk waarom. Twee rivaliserende Steenwijker voetbalclubs liepen achter elkaar en gingen elkaar verbaal te lijf. Ook passeerden we een groep van één van de plaatselijke scholen, waar de Wandelkerel even bijkletste met een paar vrienden.
Na even stevig doorlopen waren we de 10 kilometer groepen voorbij en zagen we in de verte de kerktoren van Steenwijk. Het eind was alweer in zicht. In vergelijk met gdag 2 was het inderdaad een korte "15" kilometer, maar minder kort dan de Wandelkerel had gehoopt. Toch had hij deze avond heerlijk gelopen. Zoals hij zelf zei: "Zo dat ging 10 keer makkelijker dan gister, mam!" En dat was een ijsje waard!!!!!
Tja en toen dag 4. Wandelmams zou ons, samen met dochterlief komen inhalen, maar eerst moest er gewandeld worden. Stiekem hooptem we dat het vandaag een kilometer of 12 zou zijn, zodat we mooi op tijd binnen zouden zijn. In Steenwijk wordt altijd veel werk gemaakt van de intocht en dan zouden we ook nog even tijd hebben om te kijken naar de diverse korpsen die de intocht begeleiden. Deze avond ging het richting Nijeveen, door verkavelingsgebied. De routebeschrijving bleek niet helemaal te kloppen, vanwege wegwerkzaamheden en toen zat er niets anders op dan maar gewoon onze voorgangers te volgen. Dat vind ik geen prettig gevoel, als ik niet weet waar ik aan toe ben, maar zolang er publiek langs de route staat er er mensen voor je lopen, moet het haast goed gaan. En dat ging het ook. Eenmaal terug in Steenwijk kwamen we tussen de groepen terecht en begon de intocht op een kleine Via Gladiola te lijken. We vonden Wandelmams en Dochterlief in de massa en zij liepen met ons mee naar de Markt. Dat deed Dochterlief graag, want oma had haar ijs beloofd. En werd deze avond4daagse op trditionele wijze afgesloten.
Ondertussen zijn er drie generaties aan de wandel. En alle drie de generaties hebben hun sporen achtergelaten in Wandelland. Ooit ben ik dit blog begonnen om de wandelvorderingen van generatie 3 bij te houden. Maar het is intussen een kroniek geworden van een een gezin dat in stormachtig weer is beland, maar dat overeind is gebleven en volop geniet van elkaar en het leven. Ik hoop dat jullie mee genieten van de grote en kleine dingen die ons leven leuk maken.
Naar Purper:
JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
donderdag 6 juni 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten