Pieterpad Coevorden-Diffelen

 Om acht uur zou mijn ontbijt klaar staan en dat klopte, want toen ik om vijf voor acht beneden kwam, was er meer dan overvloedig voor mij gedekt. Verse eitjes van de eigen krielkippetjes, warme broodjes, diverse soorten beleg, yoghurt, kwark, fruit, crackers en dan de mededeling erbij: "Als je iets te kort komt, moet je het zeggen." Ik dacht alleen maar: "Hoe dan?"

 

 

Na dit meer dan overvloedige ontbijt vertrok ik tegen negenen. Al snel liet ik Coevorden achter mij, nou ja, de bebouwde kom van Coevorden, ik liep lange tijd langs het industrieterrein. Toen ik dat achter mij had gelaten, kwam ik bij de Poort van Drenthe. Er was niemand in de buurt om een foto van mij te maken, dus werd het een selfie, maar dan wel een selfie met een kwinkslag.

 

 

Net na de Poort van Drenthe liep ik op een pad met rechts een windmolen en links een zonnepanelenpark, genoeg energie dus hier........

 

Geen foto van het zonnepanelenpark, te lelijk......

 

Via De Haandrik slingerde ik naar Gramsbergen. Ik hoopte dat ik er daar een horecagelegenheid open zou zijn, want ik had dringend een sanitaire stop nodig. Maar ik had dikke pech, op maandag is alles dicht in Gramsbergen, doorlopen naar een bankje met wat bosjes dus. Ik hoopte dat die niet te lang op zich zou laten wachten.

 

 

Ik maakte een foto bij de kerk en nadat ik enkele tientallen meters had gelopen stopte er een auto naast me, raampje naar beneden en de man in de auto vraagt of ik naar Santiago de Compostela ben geweest vanwege de schelp aan mijn tas. Hij geeft aan dat hij dat ook wil doen, maar dan komt er een auto achterop. De man geeft aan snel naar zijn huis te gaan en zwaait en ik zwaai terug.

 

 

Slechts twee meter verder rijdt de man een oprit op en ik bedenk dat ik dan nu maar een keer brutaal moet ga zijn en vraag hem of ik gebruik mag maken van zijn toilet. En dat mag. Lang verhaal kort: Vijf kwartier, drie koppen thee en nog een toiletbezoek later verlaat ik zijn huis. Wat een fantastische ontmoeting!!!!

 

Met een lach van oor tot oor verlaat ik Gramsbergen. En die lach bleef, want er volgde een mooi stuk via Oldenhove naar Ane. Vanuit Ane ging het een stuk langs de Hunebed-Highway, al vroeg ik mij ook direct af of de N34 hier ook nog zo heet, het is hier tenslotte Overijssel en niet hunebedprovincie Drenthe.

 

In het Engelandse Bosch steekt vlak voor mij een haas het pad over, weer een genietmomentje. Al snel ben ik dan in Hardenberg, waar ik bij de plaatselijke supermarkt een lunch, een avondmaaltijd en wat noodrantsoen voor de komende dagen aanschaf.

 

 

Nadat ik mijn lunch heb verorberd begin ik aan de laatste loodjes van vandaag, nog zo'n zeven à acht kilometer naar camping De Klashorst, waar ik vanmorgen een plekje heb gereserveerd.

 

 

Bij Rheeze denk ik even dat ik er helemaal klaar mee ben, maar dat is de welbekende ik-ben-er-bijna-dip. Eenmaal op de camping zet ik mijn tentje op en installeer ik mijn slaapmat en alle andere spullen die nodig zijn om mij vannacht warm te houden.

 

 

Op deze camping is er gelegenheid om te koken, dus na mijn douche bereid ik mijn avondmaaltijd. Cup-a-Soup mosterd, pasta met tonijn en een kop thee toe, een waar feestmaal.

 

Ondertussen was het tijd om naar de receptie te gaan en me daar aan te melden en natuurlijk te betalen. En nu zit ik weer in het keukentje om mijn verslag te schrijven, terwijl mijn telefoon aan de oplader ligt. Als die straks vol is, ga ik mijn tanden poetsen en dan kruip ik in mijn tentje.

Hoewel ik vandaag niets te klagen had over het weer, er was regen voorspeld en er is niets gevallen, hoop ik stiekem wel dat morgen het zonnetje weer van de partij is, want die heb ik vandaag wel gemist en met het zonnetje erbij is het toch net wat minder fris en ziet alles er net wat vrolijker uit.