Ik liep met mijn handschoenen en muts in mij handen naar buiten, maar na enkele tientallen meters kwam ik tot de conclusie dat ik ze niet nodig had en verdwenen ze in de tas, het was een stuk warmer dan ik had verwacht. Mams was net iets eerder op ons verzamelpunt, zodat ze mij direct kon vastleggen op de gevoelige plaat.
We liepen over Kolderveen en vervolgens over een kronkelig fietspad richting Wanneperveen. Net voor Wanneperveen verlieten we het fietspad om verder te gaan over een graspad richting de uitkijktoren. Net voor de uitkijktoren staken er twee reeën het pad over. Dat zijn dan toch wel de cadeautjes op zo'n wandeling.
Na de uitkijktoren vervolgden we onze weg met een ruime boog om Wanneperveen heen, maar om thuis te komen moesten we de lintbebouwing van Wanneperveen wel oversteken. Ook nu kwamen we weer in de prachtige natuur terecht.
Het laatste stukje was weer oud en vertrouwd, één van de vele stukken die we al zo vaak gewandeld hebben als we vanuit huis vertrokken, het aantal uitvalswegen is nu eenmaal beperkt. Zo liepen we vandaag een krappe twintig kilometer. Die zitten toch weer mooi in de pocket!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten