En ook deze week vloog weer voorbij, maar gelukkig ging het allemaal een stuk makkelijker voor mij, vergeleken met vorige week. Ik ben over de grootste dip heen, de grootste achterstand op werkgebied is weggewerkt en ook hier thuis zit iedereen, voornamelijk het vrouwelijke deel, de mannen zijn wat stabieler, weer wat beter in het vel.
Daarnaast heb ik een, voor mijzelf, belangrijke beslissing genomen op wandelgebied. Ik heb besloten om mijn deelname aan de NoorderRondTochten (sowieso al coronaproof geregeld) een aantal weken te verzetten, zodat deze in mijn vakantie valt. Dat is niet de enige reden om deze activiteit te verzetten, er waren er meer, maar met alle onrust en alle contacten op mijn werk, voelt dit voor mij beter. En daarmee viel er een last van mijn schouders.
Er is (natuurlijk) alweer een nieuwe "last" gearriveerd, want afgelopen week en volgende week is de toetsweek voor klas 3 en 4 vmbo en dat betekent dat ik ruim zeventig schrijftoetsen mag gaan nakijken. Volgend jaar toch maar de planning aanpassen, zodat schrijfvaardigheid voor klas 3 en 4 niet in dezelfde week valt. Na zoveel jaren valt er nog steeds te leren en te verbeteren.
En dat ik weer wat meer ontspannen ben, blijkt ook uit het feit dat ik weer haakwerk heb opgepakt. Helaas kan ik dat niet altijd even makkelijk uitvoeren.
Mijn dagelijkse ommetjes mislukten deze week grotendeels, maar het ommetje dat ik maakte leverde een mooie foto van de plaatselijke molen op.
Dochterlief kreeg goed nieuws, de auditie voor één van haar gewenste vervolgopleidingen gaat toch door, deze valt onder de noemer examens en die mogen doorgaan. Uit de beschrijving van de audities blijkt dat er strenge regels gelden en dat er goed geventileerd wordt, een geruststelling dus. Deze audities zijn tijdens het weekend en vinden plaats in Arnhem, dus ze gaat gezellig een weekend bij haar broer logeren, die dan dus ook maar een weekendje overblijft.
Ze heeft alle voorbereidingen al gedaan, dus ze kan er nu in alle rust naar toeleven. Dat betekent overigens niet dat er geen spanning zal zijn vooraf.
De Wandelkerel blijft gewoon zijn ding doen. Op onderzoek gaan, projecten uitwerken, zijn moeder om hulp vragen, zowel op het gebied van de taal als op het gebied van de ICT, want welk hulpmiddel gebruik je om teksten in te spreken voor onder een film...... Maar hij gaat lekker en geniet volop van zijn opleiding. Komende week tentamens, maar daar heeft hij volop vertrouwen in. Nou ja, op één toets na, die niet geheel toevallig over het gebruik van een computerprogramma, dus ICT, gaat.
Manlief behaalde deze week een overwinning. Het was weer tijd voor de halfjaarlijkse wandeltest, op de loopband bij de fysio, en dat ging beter dan de vorige keer. Al die bezoeken aan de fysio zijn dus niet voor niets.
Verder gebeurt er weinig hier. Geen mensen hier over de vloer, wij komen niet bij anderen over de vloer, behalve af en toe een uitwisseling met Paps en Mams en natuurlijk Vriendlief, allemaal gedoseerd, maar geen uitjes, theaterbezoeken, shopsessies of noem maar op.
Vorig weekend was er nog digitaal contact met mijn Camino-vrienden van "Laat Mij Maar Lopen" en we kwamen eigenlijk allemaal tot de conclusie dat we enorm verlangen naar de Camino, de vrijheid, maar ook het simpele en eigenlijk zorgeloze van het dagelijks lopen. Ik hoop maar dat er komende zomer weer iets mogelijk is op dat gebied en dat kan ook prima in eigen land.
De vrijdagavond was goed gevuld. Gezellig bijkletsen met elkaar, de Wandelkerel en Vriendlief waren aanwezig, en daarna de "Slimste Mens" kijken en vervolgens "Flikken Maastricht" terug kijken.
Nou ja, voorlopig gaan we maar gewoon door in onze eigen cocon en gelukkig is die zo slecht nog niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten