Druk kletsend liepen we achter onze voorgangers aan en druk kletsend liepen we verkeerd achter onze voorgangers aan. Gelukkig konden we de route direct weer oppakken, maar het drukte ons wel weer even met de neus op de feiten: OPLETTEN!!!!!!
Toch werd er niet minder gekletst, maar wel beter opgelet, toen we verder liepen. Eerst door het bos, daarna over een heideveld. Ondanks alle voorspellingen was het prachtig weer en elke keer als we de weer-app bekeken was de regenkans afgenomen. Gelukkig maar, want Paps, Manlief en Dochterlief zouden naar de startlocatie komen om ons in te halen. Maar alleen als het droog zou zijn, had Dochterlief mij op het hart gedrukt.....
Ondertussen bereikten we de eerste rust en ondanks het feit dat deze al na iets meer dan vijf kilometer was, gingen we hier aan de koffie/thee. Met name omdat een aantal van ons enorm toe was aan een sanitaire stop.
Na deze rust ging het weer verder. Dwars over de hei, over een zandpad in de brandende zon. Dat was best warm. We waren dan ook blij om weer in het bos te zijn. Overigens was aan de grond nog wel te zien dat er de afgelopen tijd behoorlijk wat regen gevallen is, plassen genoeg onderweg. Bij de volgende rust werd er weer op elkaar gewacht. We besloten om door te lopen, want de laatste rust was maar drie km verderop.
Bij de laatste rust genoten we van een drankje en/of een soepie en daarna gingen we op pad voor de laatste zes km.
Ook nu ging het weer door het bos. We stonden nog even stil om op de Sjeik te wachten, die een sanitaire stop had ingelast en om op Wandelmams te wachten, die gezellig liep te kletsen met een andere wandelaar.
Toen alle schaapjes weer geteld waren, gingen we verder. Net voor de finish namen L en de Wandelkerel een hele ruime bocht, die hen langs een adres stuurden, waar we deze week al veel vaker waren geweest......
Onze aanhang was al gearriveerd en ze hadden al een paar plekken voor ons gereserveerd, zodat we met zijn allen bij elkaar konden zitten. We dronken wat, we kletsten wat, we zongen mee met de muziek en de Wandelkerel haalde ons relaxschoeisel uit de auto.
Na een uurtje was het tijd om op te breken, maar voor we naar huis gingen, wilden we Paps, Manlief en Dochterlief natuurlijk trakteren op een ijsje. Zij hadden de hele week nog geen ijs gehad..... Ach en als we er toch waren, konden wijzelf natuurlijk net zo goed ook een ijsje nemen.
En de ijsbakjes van de hele week hadden we opgespaard. Daar konden we een mooie toren van bouwen.
En volgend jaar? Alleen om het ijs is de Vierdaagse van Diever al een aanrader!!! Maar daarmee doe ik de organisatie tekort, want Diever is een hele leuke, gezellige en gemoedelijke Vierdaagse, die zeker de moeite waard is. Als het enigszins kan zijn wij volgend jaar weer van de partij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten