Eerst moesten we een stuk door de stad, maar al snel kwamen we in het Spaarbankbos. Deze keer in een ander deel dan tijdens het Westerborkpad. Bij de eerste rust op 5 km deden we een snel bakkie en daarna gingen we weer verder. Jammer genoeg zaten de rusten niet zo handig verdeeld op de route. Ze zaten op 5, 12, 17, 27 en 33 km. Soms te dicht op elkaar, maar als je dan een rust oversloeg, was de volgende weer net te ver. Nu hadden we die eerste rust kunnen overslaan, maar Wandelmams had een caffeïnetekort, dat acuut moest worden aangevuld.
En dat zou ons de hele dag achtervolgen. Achteraf hadden we beter op de eerste rust langer kunnen blijven zitten en dan de rust op 12 km kunnen overslaan, maar ja, achteraf kijk je een koe ....... We werden over een graspad langs een sloot gestuurd en we waren blij dat we daar weer vanaf waren. Wat liep dat vervelend.
We hadden een heerlijke wandeldag, alleen kwamen we op het eind in tijdnood. We werden door iemand van de EHBO richting de finish gebracht. Jammer genoeg reed die iets te ver door, waardoor we niet helemaal op de 40 km uit kwamen.
Ondanks de onevenwichtige verdeling van de rusten is deze tocht zeker een aanrader. De vrijwilligers zijn enorm enthousiast, de omgeving is prachtig en je steunt het goed doel. Natuurlijk hebben we de organisatie het advies gegeven om te kijken naar de verdeling van de rusten. Hoewel wij zelf ook andere keuzes hadden kunnen maken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten