Na een paar nachtjes slapen was ze er uit. Ze wilde zelf een lunch maken met de dametjes en dan na de lunch een speurtocht of bij slecht weer een quiz binnen. En zo gebeurde het. Dagenlang waren we bezig met het zoeken van recepten en het maken van een kookboekje. Want iedereen moest de recepten mee naar huis krijgen.
En zo gebeurde het dat Wandelmams en ik tussen acht kwetterende meisjes in de keuken stonden. Ik was blij dat Wandelmams erbij was, want nu konden alle vragen beantwoord worden en hadden we ook nog tijd om tussendoor foto's te maken.
De vragen waren voornamelijk van praktische aard. "Heb je een schaaltje om de uien in te doen?" "Waar is een schone lepel?" "Heb je een doekje om de tafel schoon te maken?" "Hoe laat is, want dit moet tien minuten zachtjes koken?" En verder redden de meisjes zich prima. Er was slechts één minpuntje. Eén van de meisjes pelde en sneed drie uien zonder tranende ogen!!!! En ik liep alleen maar rond in de keuken en had na de eerste gepelde ui al prikkende ogen. Dat is gewoon niet eerlijk.
Na een uurtje stuurden we de dametjes naar buiten, zodat Wandelmams en ik de keuken konden opruimen en de tafel konden dekken. Dat schoot niet erg op, want om de paar seconden kwam er iemand vragen of er al gegeten kon worden. Dus toen het zover was, zaten er acht meisjes in mum van tijd aan tafel. Het menu bestond uit wortelsoep, sandwiches, gehaktballetjes met tomatensaus, wraps en gevulde eieren. Daarnaast was er ook Blokzijler Brok (ja, het recept volgt...) gemaakt voor later op de middag.
Na de lunch was het tijd om de cadeautjes uit te pakken en daarna volgde een speurtocht door het dorp. Nadat alles was nagekeken en de punten waren verdeeld, vertrokken de meisjes naar huis met een kookboekje en hun eigen schortje. Het was een gezellig feestje, ik hield er alleen tutende oren aan over.....
1 opmerking:
had je niet even kunnen zeggen dat er ook gevulde eieren waren? was ik ook even gekomen! hihi
xx Helma
Een reactie posten