Om het genieten zo snel mogelijk te laten beginnen besloten we om via binnendoorweggetjes naar Bantega te rijden. En genieten was het, zeker zo vroeg op de ochtend was er amper verkeer op de weg. Uiteindelijk parkeerden we bij Sociaal Cultureel Centrum De Pomp.
Eenmaal uit de auto twijfelde ik of ik mijn sofshelljas, wat warmer, of mijn fleecejack, wat minder warm, aan zou doen. Omdat het aardig waaide op de parkeerplaats, besloot ik om de warmere jas aan te doen, we zouden veel op de vlakte lopen.
Al snel had ik daar spijt van, ik was alweer vergeten hoe snel ik het eigenlijk warm heb als er een zonnetje schijnt. De jas ging dus al snel weer uit en dat vond ik prima te doen.
Na verloop van tijd kwamen we bij de Tjeukemeer, met weids uitzicht over het water. Water dat vorig weekend nog bevroren was. Het pas waar we op liepen hete het Lodo van Hamelpad. Dit pad begint bij Oosterzee-Buren en loopt, langs het Tjeukemeer, door tot Echtenerbrug. Wij verlieten het pad alweer bij Oosterzee.
We liepen een klein stukje door Oosterzee voor we doorgaande weg overstaken. Hier stond een woning waarvan een gevel beplakt was met tegeltjes. Leuk om even bij stil te staan en die tegeltjes te bekijken. Daarna liepen we verder over een voetpad langs huizen die alleen via dat voetpad te bereikbaar zijn. Wat een leuk pad. Ook nadat we die huizen achter ons hadden gelaten, bleven we op een voetpad. In de sloot een zwanenpaar dat langzaam last kreeg van de lente en uiteindelijk weer een groepje huizen met vlakbij een prachtig uitzichtpunt.
We kwamen weer bij de doorgaande weg, deze keer in Echten. Hier namen we een pauze, even wat eten e wat drinken. Het bankje stond vlakbij een bijzonder oorlogsmonument, tenminste ik vind hem bijzonder.
Na de rust ging het weer richting het Lodo van Hamelpad en dus weer langs het Tjeukemeer. Ook liepen we langs het gemaal van Echten, een prachtig gebouw. Net voorbij het gemaal zagen we in de verte de kerk van Echten, waar we op een bepaald punt dwars door de ramen heen konden kijken. Niet dat we verder iets zagen, maar het was wel een mooi gezicht om het licht door de ramen te zien.
We bereikten Echtenerbrug, waar we de brug overstaken naar Delfstrahuizen. Eenmaal in Delfstrahuizen maakten we een rondje om een vakantiepark voor we het dorp weer verlieten. We werden richting Zevenbuurt gestuurd, waar we een prachtige bibliotheek langs de weg troffen. Het bijzondere van deze dag is toch wel dat ik zonder jas en met een zonnebril op loop, terwijl het ijs en de resten sneeuw nog in de sloten liggen. Langs de Pier Christiaansleat ging het weer Delfstrahuizen, waar we de brug weer overstaken naar Echtenerbrug.
Vanaf hier hadden we nog zo'n vijf kilometer te gaan, voornamelijk over achterafweggetjes en smalle paden. Het motto van vandaag was , hier de bocht en dan voorlopig weer rechtdoor, maar die woorden doen de route eigenlijk tekort, er zit zoveel moois in deze route.
De laatste vijf kilometer genoten we ook volop, wel begon het weer wat harder te waaien en verdween de zon enigszins, maar niet zodanig dat het koud werd. En zo bereikten we de auto weer.
In de auto op weg naar huis, over andere binnenweggetjes dan op de heenweg, was de conclusie dat deze wandeldag een echt cadeautje was. Het enige kleine minpuntje is gebrek aan horeca. Een bakkie kunnen we nog wel meenemen in de rugzak, maar af en toe een degelijk toilet zou toch wel fijn zijn.
Op naar nog meer van deze mooie wandeldagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten