Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

donderdag 15 juli 2021

Groene Wissel Gasselte

Van Wandelvriendin Larissa kreeg ik het verzoek om een leuke wandeling van een kilometer of twintig langs hunebedden te zoeken om samen met haar, haar nichtje en nog een aantal andere wandelvrienden te wandelen. Zelf woont ze in Dordt en ze was een weekje aan het kamperen in Drenthe. Na wat speurwerk kwam ik uit bij de Groene Wissel in Gasselte.

Larissa beloofde een gebakje bij de start en Liana zorgde voor de koffie. We vonden een plekje in de muziekkoepel en nog voor we goed en wel gestart waren, oefenden we al op rusten. We moesten wel goed opletten waar we gingen staan, want we waren niet de enige gebruikers van de koepel.








Na deze aangename start kon het echte wandelwerk beginnen. Helaas waren we nog geen tweehonderd meter onderweg toen het begon te regenen, dus poncho's uit de tassen. Na verloop van tijd stopte het met regenen en begon het te gieten, wat een nattigheid kwam er van boven zeg.






En die nattigheid bleef niet alleen boven, ook de bospaden waren soms kleine slootjes. Of hele brede......








We zagen ook nog een bijzonder fenomeen, schuimende bomen:



Helaas kon de Wandelkerel ons niet helpen aan de reden waarom, dat moeten we dus nog verder uitzoeken. Eindelijk werd het droog, de poncho's konden uit en er kon even gezeten worden om een broodje te eten. Dat deden we bij de eerste hunebedden van vandaag, D19 en D20.










Na deze hunebedden liepen we een stukje door Drouwen om vervolgens in Bronneger bij de volgende hunebedden aan te komen: D21 en D22 en vlak daarna D23, D24 en D25. De wandeling voldeed hiermee volledig aan de hunebeddenwens van Larissa en haar nichtje.










 
 
Voor Alinghoek werden we het Drouwenerzand op gestuurd. Nog geen heide in de bloei, maar alsnog een mooi gebied.













Langs een kudde schaapjes, met hun gekrulde hoorns, liepen we Gasselte weer binnen. Het was erg jammer dat de eerste kilometers zo ontzettend nat waren, maar van het laatste stuk hebben we enorm kunnen genieten.








Larissa nodigde ons uit om een keer in Dordrecht te komen wandelen, die uitnodiging staat, de uitvoering moeten we nog plannen....
 

 
En zo vertrok iedereen toch met een voldaan gevoel weer naar huis (of de camping).

 

Geen opmerkingen: