Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 5 september 2015

Swaddekuier Buitenpost

Al in juli hadden we ons ingeschreven voor deze tocht, maar in verband met de toen voorspelde hitte is de tocht toen afgelast. Vandaag was de herkansing. Helaas kon de Wandelkerel vandaag niet mee in verband met voetbalverplichtingen, dus vertrokken Wandelmams en ik met zijn tweeën.

Nadat we de overgebleven startkaart hadden doorverkocht en een bakkie met koek hadden genuttigd, gingen we op pad. We letten op de pijlen en volgden die, maar vanuit mijn ooghoek zag ik een wandelaar achter ons op een weg naar rechts lopen. We pakten de routebeschrijving erbij en raakten toen ook in verwarring. Op de routebeschrijving stond: ".... rechts naar boerderij met ooievaarsnest...." Toen zagen we dat de wandelaar die richting de boerderij werd teruggestuurd. Er had dus moeten staan: ...... rechts NA boerderij met ooievaarsnest...." Twee letters verschil, maar een wereld van verschil in betekenis.


We vervolgden onze weg en voor we het wisten waren we bij de eerste stempelpost. Daar werden we getrakteerd op het geluid van een doedelzak, prachtig. Omdat deze stempelpost al na 2 km was, gingen we nog maar niet zitten. Het werd een stukje soppen voor we weer asfalt onder onze voeten kregen. Mams en ik hadden elkaar een poosje niet (uitgebreid) gesproken, dus al kletsend vlogen de kilometers onder onze schoenen door.











Helaas verdween de zon en begon het licht te druppen. Jammer genoeg ging het lichte druppen uiteindelijk over een flinke bui en waren we genoodzaakt om de poncho aan te trekken. Ondertussen waren we E tegen gekomen en zij liep een stukje met ons op. De bui was kort maar hevig en even later kon de regenkleding weer uit.







We kwamen op een fietspad langs een boswal en dat was genieten. Er stond allerlei moois tussen het hoge gras.













We waren ondertussen zo'n 10 km onderweg en we zouden het niet erg vinden om een stoel tegen te komen. Zeker Wandelmams, die nog steeds kampt met de gevolgen van hielspoor (en aanverwante zaken) wilde graag even haar voeten ontlasten. De tweede stempelpost was bij een prachtige theeschenkerij met een prachtige tuin. Helaas begonnen de druppels weer te vallen en was de lol van buiten zitten voorbij. En dus was het overvol onder de overkapping. Mams en ik vinden in een verdomhoekje een plekje om te zitten en genieten van ons bakkie en het geroezemoes om ons heen. Als het weer droog is maken we nog een rondje door de tuin en dan gaan we op voor de tweede helft.














Tot de volgende stempelpost is 6 km en deze leggen we af in weer en wind en door zon en regen. Het is echt Hollands weer. En aan de ene kant is de zomer nog aanwezig, terwijl aan de andere kant de eerste tekenen van de herfst te zien zijn. Net voor we de volgende stempelpost bereiken, breekt de hemel nog even open. Toch maar weer de poncho's aan, om ze even later weer uit te doen.






Deze stempelpost was bij een wijnmakerij en onze weg liep dan ook langs de druivenranken, vervolgens vonden we een dixie middenin het weiland, die we, letterlijk en figuurlijk, links lieten liggen, en daarna vervolgden we onze weg om even later bij een boerderij in de stal uit te komen. We begroetten de dames en genoten van een blokje kaas en daarna was het tijd voor de laatste loodjes. En die laatste loodjes gingen recht toe, recht aan naar Buitenpost en na een bocht naar links stonden we weer voor de starttent.
















We hebben genoten van de tocht en we kunnen weer 20 km bijschrijven.

2 opmerkingen:

Mirjam Klever zei

Wat leuk om jullie wandelverslagen te lezen (ik volg via Bloglovin) en te zien hoe jullie het wandelen beleven. De wandeltochten die jullie maken zijn grotendeels in het noorden van het land, en juist daar komen wij niet zo vaak. Ik vind het toch een beetje uniek, 3 generaties aan de wandel. Jullie zijn altijd herkenbaar aan de t-shirts :-)
Groetje ook aan de Sjeik en Mevrouw Sjeik, zij staan tijdens de 4-daagse tegenover ons op de camping.
Nog heel veel wandelplezier, Mirjam

Liesie zei

Hallo Mirjam,

Wat leuk dat je een bericht plaatst hier. Ik ben het met je eens dat het wandelen met drie generaties best uniek is. Maar het voornaamste is dat wij er van genieten. Ik hoop dat je mij/ons blijft volgen en natuurlijk zullen we de Sjeik en mevrouw Sjeik de groeten doen van je!!!