Rondom de Siepel, Dwingeloo

Na één weekend niet wandelen, stond er vandaag alweer een tochtje op de planning. En hoewel we niet met tegenzin vertrokken, was het wel een verplicht nummer. De Wandelkerel heeft LO2 als examenvak en voor dat vak moet hij vier keer een bijdrage leveren bij een sportevenement. Daarom had hij de organisatie van deze tocht benaderd om te vragen of hij kon helpen. En dat kon. En dus werd hij om kwart voor negen verwacht om te helpen op de eerste rustpost. De verwachting was dat hij rond half twee weer terug zou zijn en aangezien ik toch als taxichauffeur moest fungeren, gaf dat Wandelmams en mij de gelegenheid om 20 km te lopen.

Om negen uur uur vertrokken Mams en ik om te gaan wandelen, terwijl de Wandelkerel nog even moest wachten op zijn lift/begeleidster. Deze keer werden we naar een kant van Dwingeloo gestuurd, waar we nog niet zo vaak geweest zijn. En dat is altijd leuk, want we kwamen zelfs op voor ons nieuwe plekjes.

 

Via Diever kwamen we uiteindelijk bij de eerste rust, waar we de Wandelkerel weer troffen. Het was zijn taak om de binnenkomende wandelaars aan de hand van hun startnummer te registreren. Toen wij aankwamen was er verder niemand en konden we even een praatje maken, maar twee tellen later stond een rij te wachten en gingen Mams en ik snel een bakkie halen.

 

Na de rust werden we het bos ingestuurd, waar we slalomden tussen de plassen en blubber door.

We verlieten het bos en staken de Drentsche Hoofdvaart weer over om in Geeuwenbrug een tweede rust te nemen bij buurthuis "de Gowe". En daar genoten we van de eerste snert van het seizoen.

Na deze rust moesten we nog ruim 6 km lopen en we zetten de pas erin om er voor te zorgen dat we redelijk gelijktijdig met de Wandelkerel weer terug zouden bij de startlocatie. We lieten ons onderweg toch nog even afleiden door een aantal prachtig gehoornde geiten, maar toen we een donkere lucht zagen naderen, zetten we er nog even flink de pas in.

Maar uiteindelijk zagen we de Siepel weer opdagen en was het eindpunt in zicht. Voor de deur troffen we de Wandelkerel, die met ons weer naar binnen ging, waar we genoten van een heerlijk bakkie Siepelsoep.

De Wandelkerel had een leuke dag gehad, maar de volgende keer gaat hij liever weer met ons mee om te wandelen.