Ik hoorde geritsel van plastic en vervolgens plastic dat werd opengescheurd en toen een teleurgesteld: "Het is helemaal geen sjaal!" Ondertussen had ik nog steeds niet gezien waar het nou allemaal om ging, maar niemand wilde "het" meer hebben, omdat het geen sjaal was.
Toen ik vroeg wat er aan de hand was, kreeg ik een pakket in handen gedrukt met de mededeling: "Neemt u dat maar mee, wij willen het niet." Ondertussen was het lokaal vol en was het hoog tijd om de les te beginnen, dus ik heb het pakket opzij gelegd en ben aan de les begonnen.
Later op de dag heb ik het pakket eens goed bekeken. Het plastic bleek niet gescheurd, maar keurig langs het plakband te zijn opengemaakt. Ik heb het plakband weet netjes vastgemaakt en het hele pakket mee naar huis genomen. Daar werd het pakket wel met enthousiasme ontvangen, maar ik besloot dat de inhoud perfect was om mijn wandeluitrusting mee uit te breiden.
En waar het nou allemaal om ging. Kijk maar mee......
Jammer dat de meeste pubers zo'n gebaar (nog) niet op waarde weten te schatten. Ik vind het een prachtig initiatief!!!!
2 opmerkingen:
Wat een leuk gebaar. Helaas heb ik deze muts niet gevonden. Lekker warme oren tijdens het wandelen. Misschien mag hem een keertje kenen voor min eigen koude oren.
Wandelmams
Als lid van de "anonieme sjaal" vind ik dit natuurlijk leuk om te lezen! Veel plezier met de muts.
Een reactie posten