Toen we binnen kwamen bij wijkcentrum De Weide werden we enthousiast begroet door P. En hij hield ons de rest van de dag gezelschap.
Na het officiële startschot door de burgemeester van Hoogeveen vertrokken we voor de eerste 10 km. Dit deel van de route stuurde ons kriskras door Hoogeveen. We kwamen op mooie plekjes, maar ook op minder mooie plekjes. We maakten foto's en kletsten wat af. De route was makkelijk te volgen, want goed gepijld en zo kwamen we na 10 km wandelen weer terug bij het wijkcentrum.
De burgemeester in actie.
Mooi gerestaureerde huizen.
Daar bij die molen....
We trakteerden onszelf op een bakkie en aten wat. En na een Drentsch kwartiertje gingen we met zijn drieën op pad voor het tweede deel van de route. Hier was waarschijnlijk een andere pijler actief geweest, want we konden helaas niet zo vertrouwen op de pijlen als in het eerste gedeelte. Gelukkig hadden we wel een goede routebeschrijving gekregen, zodat deze in voorkomende gevallen uitkomst bracht. We staken een brug over, waar de tekst op het bordje bij ons voor wat hilariteit zorgde, want de spatiëring liet wel wat te wensen over.
Ehhh, bijbelsignaal????
We vervolgden onze weg door een nieuwe woonwijk en kwamen uit bij de geluidswal langs de A28. Daar zagen we kunstwerk dat we al regelmatig van de andere kant hebben bekeken. Nu hadden we tijd om in alle rust te kijken. Als je er met 130 km per uur langs flitst is dat toch anders....
Mooie zichtlijn.
Maar wat het nou voorstelt?????
We vervolgden onze weg langs de geluidswal en even later liepen we onder de A28 door. Ook hier wat verwarring over de te volgen route, omdat er alleen pijlen in de richting wezen waar we net vandaan kwamen, maar ook nu bracht de routebeschrijving uitkomst, we moesten gewoon het fietspad vervolgen, tegen de richting van de pijlen in. Wij trokken hier de conclusie uit dat we dit fietspad op de terugweg weer zouden belopen.
Na een paar kilometer over het fietspad, waar inderdaad wandelaars tegenkwamen die op de terugweg waren, werden we een pad opgestuurd richting een boerderij. net voorbij de boerderij ging het pad over in een zandpad en nog iets verder ging het zandpad over in weiland. En toen werd het echt leuk. Ik noem plassen, modder en blubber en op een bepaald moment geen enkele mogelijkheid om deze te ontwijken. Mams en P stonden met hun fototoestel in de aanslag toen ik de oversteek waagde, maar gelukkig wist ik mij staande te houden. Wat zouden die twee gelachen hebben als ik was gevallen. En ze hadden me echt wel geholpen, maar pas na het maken van de foto's. (Overigens zou ik precies hetzelfde doen, maar dat is iets hééééééél anders!)
Hoe komen we droog aan de overkant?
Mams en P wagen de oversteek.
Ik volg even later ook.....
P is bijna op het droge.
Ik nog niet.....
Gelukkig zijn mijn schoenen waterdicht.
Na deze oversteek werd de ondergrond weer steviger en even later ging het zandpad zelfs over in asfalt. We werden nog even in verwarring gebracht door wandelaars aan de andere kant van het water, maar deze wandelaars bleken een andere afstand te lopen. Aan het einde van het asfaltpad zat een stuw en dat leverde een fotomomentje op. Alledrie maakten we foto's van dit mooie plekje.
De stuw in de verte.
Daar komen we vandaan.
Op ooghoogte.
Wandelaars weerspiegeld in het water.
Mams en P aan het fotograferen.
Dreft in het water????
We vervolgden onze weg richting de tweede rust. Helaas begon het te regenen, maar voor we echt maatregelen hadden kunnen nemen, was het weer zo goed als droog. Echt nat werden we niet van het water dat viel, maar echt droog was het ook niet. En zo bereikten we de rust. En daar was het weer tijd voor een bakkie en een hapje eten. P had even gebeld, zodat er voor Mams een stoel was klaargezet. Maar ze besloot om toch een andere stoel te nemen.
Na de rust werden we het bos ingestuurd om aan de laatste 10 km te beginnen. Na het bos volgt een stukje Zuidwolde en daar geven pijlen aan dat we naar links moeten, maar na tientallen meters nog geen kans om linksaf te gaan en enkele honderden meters verder pas een weg naar links. Ik vertrouw het niet helemaal en besluit om toch een stukje terug te lopen. Gelukkig maar, want tussen twee huizen zit een paadje verstopt en dat paadje moeten we hebben.
En weer gaan we door het bos. Langzaam aan worden we een beetje moe, het is voor ons alledrie de eerste 30 km na lange tijd. We missen nog ergens een afslag, waar helaas ook geen pijl staat, dus ook nu biedt de routebeschrijving weer de oplossing en uiteindelijk bereiken we het fietspad van de heenweg weer.
En via het fietspad bereikten we Hoogeveen weer. En in plaats van de woonwijk weer in te gaan volgden we het fietspad. En aan het einde van het fietspad wachtte ons een sluis. En vlak daarna weer een sluis. En via een akelig klinkerpad, kwamen we in een park en via het park bereikten we weer het wijkcentrum en hadden de 30 km van vandaag er weer op zitten.
Eenmaal in het wijkcentrum genieten we van een heerlijke kom mosterdsoep en dan gaat P weer richting Friesland en Wandelmams en ik richting Drenthe. P bedankt voor je gezelschap en tot de volgende tocht.
Voor Mams en mij een pin. Van deze tocht hebben we van elke deelname een aandenken.
Deze keer 600 meter verschil tussen de GPS van mams en mij.
Hoezo modder vandaag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten