Rondom de Siepel, Dwingeloo

Omdat dochterlief het wandelen nu echt serieus wil oppakken vertrokken we vandaag voor een wandeling van 10 kilometer naar Dwingeloo. Het Wandelmannetje vond het bijna de moeite niet waard om daar zijn schoenen voor aan te doen, maar na mijn opmerking dat hij zelf ook zo begonnen was, ging hij zonder mopperen mee.

"Over Entinghe" was deze keer de startlocatie en daar vertrokken we net voor 11 uur. Al snel liepen we Dwingeloo uit en via enkele tussendoorweggetjes kwamen we uit in Leggeloo.

We bekeken het sluisje en liepen vervolgens door. Maar dat was maar voor even. Het Wandelmannetje had een heuse kei in zijn schoen en die moest er dus eerst uit. Druk pratend vervolgden we onze weg. Nou ja, ik praatte niet, ik luisterde. Het Wandelmannetje en dochterlief hadden elkaar vreselijk veel te vertellen. Gezellig.

Het zonnetje scheen volop en dochterlief had het zo warm dat ze graag een laagje kleding uit wilde doen. Na de rust heeft ze dat dus ook gedaan. Het shirt hield ze aan, want die hoort toch echt bij het wandelen.

We zagen vele dieren onderweg, maar de "Siepel" was ver te zoeken. Die hebben we alleen vanuit de verte gezien.

In een redelijk tempo, tenslotte is dochterlief een startende wandelaar, wisten we de krappe 10 kilometer af te leggen. Voor het Wandelmannetje betekende deze tocht dat hij de 500 kilometer in zijn wandelboekje overschreed en dus kreeg hij van mij de afstandsmedaille. Vol trots liet hij zich deze overhandigen.

En de "Siepel" vonden we terug in ons wandelboekje. Het was weer een leuke tocht.