Teveel. De blessure van manlief is in volle hevigheid terug. En dat betekent dat er op dit moment veel op mijn schouders terecht komt. Hij kan helaas bijna niets meer. Hij heeft de hele dag (en nacht) pijn, kan amper een paar meter lopen en slaapt 's nachts amper, omdat hij niet weet hoe hij moet liggen.
En dat houdt dus in dat alle huishoudelijke klussen door mij moeten worden gedaan. Ook het chauffeuren van het Wandelmannetje en dochterlief is grotendeels mijn verantwoordelijkheid en dan werk ik natuurlijk ook nog gewoon.
Gelukkig zijn de kinderen wel zo groot dat ze zichzelf kunnen redden en ook manlief is (nog) niet hulpbehoevend en dus kan ik morgen wel een dagje weg. En dat doe ik dus ook. Morgen ga ik naar een Bee en zal dus de hele dag bezig zijn met quilten en/of de voorbereidingen daarop.
Dus morgen volgt een 52-blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten