Surprise, surprise ..........

Dit jaar is het eerste jaar dat dochterlief voor de Sinterklaasviering op school lootjes heeft getrokken. Zoals zoonlief de voorgaande twee jaar al heeft megemaakt, betekent dat cadeautjes kopen, gedicht schrijven en surprise maken. Bij zoonlief was dat voorgaande jaren hangen en wurgen, sleuren en trekken en dreigen en slijmen. Elk Sinterklaasfeest had hij een surprise en een gedicht, maar zijn aandeel daarin was (zeer) miniem. (Of nog iets minder....) De cadeautjes kopen ging nog, maar knutselen is niks 'an en een gedicht schrijven veel te lastig.

Dit jaar was een totaal andere ervaring. Onder bezielende leiding van zusjelief werd er vanmiddag vol overgave geknutseld aan een surprise. En omdat zij aangaf wat er moest gebeuren en hoe het aangepakt moest worden, kwam er zowaar iets tot stand.

Er werd vol overgave papier gezocht, op maat gemaakt, geknipt, geplakt, gelijmd, nagedacht hoe het voetbalveld tot stand moest komen en uiteindelijk hulp gevraagd aan zusjelief om de doelen te maken.

Zusjelief had het ondertussen vreselijk druk, want naast het assisteren van haar broer, moest ze nog cadeautjes inpakken. En dat waren er veel en het grootste deel was erg klein. Bovenstaande is de grootste.

Ondertussen moest ze zelf een korfbalveld in elkaar zetten.

Na het knutselen zag de kamer eruit alsof er een tornado doorheen was gegaan. (En hier zijn de kranten nog niet eens in stukjes geknipt , zodat ze kunnen fungeren als vulling voor de grabbelton.) Maar ze hebben in volmaakte harmonie alles opgeruimd en daarna ook nog gedichten geschreven. Wat een kanjers.

En voor het eerst dit jaar heb IK geen Sinterklaas-stress!!!!!!!!