Na de uitdaging van de N4D, ja ook de 15e keer blijft het een uitdaging, staat er deze zomer nog een uitdaging op het programma, de Fjällräven Classic Zweden. Samen met Kenneth, Hilly en Tannetje liep ik vandaag een oefenrondje met volle bepakking. Daarvoor gingen we met de trein naar Zutphen voor een dagetappe van het Hanzestedenpad, De Hoofdige Boer.
In Zutphen pikten we al snel de route op om al even. snel weer van de route af te zijn, te druk met bijkletsen. Met behulp van een van de vele wandelapps, wisten we de route weer op te pikken. Echt erg vonden we dit ommetje niet, want we kwamen langs prachtige huizen. We liepen voornamelijk door het groen, soms een stukje woonwijk, voor we Zutphen uit liepen. Omdat we 's middags door de stad zelf wilden lopen, liepen we de route wel in tegengestelde richting, eigenwijs als we zijn...
We liepen het eerste deel van de wandeling tussen de weilanden, maar al snel werd dat bos. Na een kilometer of 7 wilden we wel even zitten, maar er waren gene bankjes te vinden. Dat was een probleem tot Hilly ons er aan herinnerde dat Kenneth, zij en ik zelf een stoeltje bij ons hadden, als we dus een zitplaats voor Tannetje vonden was het genoeg. Die zitplaats vonden we op een boomstronk en zo hielden we onze eerste rust midden op een bospad....
We liepen verder door het bos richting Almen, waar we restaurant De Hoofdige Boer bezochten voor een bakkie, want die hadden we niet gevonden op ons bospad.
Nadat we Almen hadden verlaten liepen we langs de Berkel. We slingerden mee dit riviertje, soms er vlak langs, soms er iets verder vanaf, maar hij was nooit echt uit het zicht.
Onderweg deden we ook nog even een studie naar de planten die daar groeiden, waarbij het proeven en ruiken ook niet mocht ontbreken. We bereiden ons tenslotte voor op een verblijf in de wildernis van Zweeds Lapland.... 😉
Toen we weer aan een pauze toe waren, werden de stoeltjes weer tevoorschijn gehaald en streken we neer naast het pad, met uitzicht op de Berkel. En dan op een stoel met je voeten op de rugzak, zit je prins(es)heerlijk. We waren zo gezellig aan het kletsen dat de tijd voorbij vloog en het dus een erg lange pauze werd. Ach, we hadden verder toch geen verplichtingen vandaag.
Langzaam maar zeker naderden we Zutphen weer. We maakten kennis met een rivierkreeft, die ons niet zo leuk vond, maar toch ook wel de nodige afstand van ons wilde houden. Ik trouwens ook wel van hem....
Eenmaal weer in Zutphen wilden we, nou ja Hilly, Kenneth en ik, een stempel voor in ons wandelboekje halen bij de VVV. Helaas hadden we te lang gerust, het was 17.00 uur geweest, dus de VVV was al dicht. Het werd dus geen ommetje via de VVV, maar gewoon de officiële route naar het station.
Bij het station haalden we nog even wat te drinken en een kleine snack, die we zittend op een bankje met elkaar deelden. Even later liepen we naar het station, waar we Tannetje uitzwaaiden, haar trein vertrok een paar minuten voor die van Kenneth, Hilly en mij.
Het was een heerlijke dag buiten spelen, waarbij het enthousiasme voor de trip naar Zweden alleen maar gegroeid is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten