Vandaag dag drie van de AS4D, bij ons omgedoopt tot de dag van de bijzondere ontmoetingen. Wat hebben we genoten vandaag. Natuurlijk van het wandelen, qua omgeving was dit tot nu toe de mooiste dag, maar ook van een aantal ontmoetingen onderweg. Deze keer een verslag met voornamelijk foto's en natuurlijk een beschrijving van de ontmoetingen die we hadden.
Vanwege bijzondere omstandigheden wandelden we vandaag op zondag. Dat betekende dat ik gisteren en vandaag de hele dag in de war was met de dag, maar gelukkig heb ik vakantie, dus ik heb nog tijd zat om weer op het goede spoor te komen.
De eerste ontmoeting hadden we met een fotografe. We raakten in gesprek over haar foto's en wat ze aan het doen was. Ze was met een opdracht bezig, maar die vond ze niet leuk. Het ging om een opdracht met beweging in foto's. Ik dacht eerst dat het de bedoeling was om het fototoestel mee te bewegen met een bewegend voorwerp, ook wel panning genaamd. Maar dat was het juist niet, het was de bedoeling dat ze haar fototoestel bewoog om een stilstaand voorwerp heen. Geen idee hoe dat heet, maar interessant is het wel. Ik mocht een paar foto's bekijken en daar zaten hele leuke tussen, tenminste dat vond ik en ik heb weer iets nieuws geleerd met betrekking tot fotografie.
De tweede bijzondere ontmoeting was met de schaapsherder. We zagen hem in de verte over de hei in onze richting komen. We bleven met zijn vieren spontaan stilstaan om te wachten tot hij ons had bereikt. Eenmaal bij ons bleef de schaapsherder stilstaan en ook met hem raakten we in gesprek. Hij vertelde over de schapen, dat er verschillende rassen in zijn kudden zitten, over zijn honden, waarvan er een nog heel jong en in opleiding is en terwijl we stonden te praten kringelde de kudde zich om ons heen. Ondertussen waren er meer mensen blijven staan, waaronder een ruiter. Het was dus een mooie beestenbende, waarbij alle dieren enorm relaxt waren. Met moeite scheurden we ons los om weer verder te wandelen, we konden niet de hele dag hier blijven staan.
De derde bijzondere ontmoeting hadden we tijdens een rust. Mams en ik hadden gezien dat er op de rugleuning van het bankje een plaatje met namen stond, maar verder dan een vluchtige blik hadden we er niet op geworpen. Terwijl we rustig zaten te eten werden we aangesproken door een wandelende meneer. Het bleek zijn naam te zijn die op het bankje stond. Zijn kinderen hadden dat geregeld en hij had, in overleg met de beheerder van het terrein, ik weet niet meer of dat Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer is, het plekje uitgezocht. We konden niet anders dan hem vertellen dat hij een prachtig plekje had uitgezocht. En na dit gesprek smaakte ons lunch nog beter.
Geen bijzondere ontmoeting, maar wel zeer welkom was het bakkie dat we deden, even lekker warm binnen en even zitten, zowel een stoel als op een toilet. Daarna konden we er wel weer even tegen.
Uiteindelijk kwamen we weer bij de schaapsherder, die nog steeds met zijn kudde op dezelfde plek was. We keken nog even naar de schaapjes en vervolgden onze weg. Die weg bleek nog maar heel kort, binnen een kwartier stonden we weer bij de auto.
Bij de auto kwamen we tot de conclusie dat het een gedenkwaardige wandeldag was en niet anders!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten