Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

donderdag 9 september 2021

DFWW4D, dag 1

 Jaaaa, we mochten weer vandaag: Starten met een georganiseerde 4Daagse! De 4Daagse van Diever, ook wel de Drents Friese Woud Wandel 4Daagse genoemd, startte vandaag. Normaal gesproken is deze 4Daagse in mei, maar nu is er een inhaalversie in september. Wat een feest.

Mams en ik besloten om eerst twee dagen 30 km te lopen en daarna twee dagen 20 km. We vertrokken om half acht van huis en stonden mooi op tijd bij de startlocatie. Daar haalden we de routebeschrijving en we waren op zoek naar een stempel, maar helaas mag er deze versie niet gestempeld worden. Nou ja, dan maar zonder stempels aan de wandel, daar gaat het uiteindelijk ook om. We troffen Tine bij de start, zij zat te wachten op Albert voor een wandeling van 20 km, na een kort praatje lieten we haar achter en gingen we op pad.

In een rechte streep verlieten we Diever om vervolgens aan te komen in Oldendiever. We genoten van de koetjes in de wei, van het weidse uitzicht, van de (nu nog) heerlijke temperatuur en na een goed uur lopen ook van het toilet bij de eerste rustpost.

Na dit toiletbezoek vervolgden we onze weg, zonder even te gaan zitten, we konden nog wel wat hebben. We liepen veel verhard, maar af en toe ook een spannend paadje langs een maisveld. Dat viel nog niet mee, want het pad was behoorlijk scheef. 

Uiteindelijk kwamen we bij Pluktuin Zeldenrust en daar vonden we het wel tijd voor een bakkie. Heerlijk genieten, met uitzicht op de prachtige tuin.







Na de rust, vervolgden we onze weg richting Wapserveen. Mams maakte nog een praatje met een lokale bewoner, maar de aanleiding daartoe, laat ik rusten. What happens in Wapserveen, stays in Wapserveen!! We hadden er een lekker tempo in en voor we het wisten bereikten we de rust in Wapserveen. We twijfelden even of we hier zouden rusten of dat we de volgende rust zouden pakken, maar toen we de soep roken was de beslissing snel genomen. Lekker aan de soep!

Er zaten meer mensen binnen (ja, ja, keurig aan aparte tafeltjes en op afstand) en het was heerlijk om weer eens een praatje te maken met andere wandelaars tijdens een rust.




Na de heerlijke soep en natuurlijk weer een toiletbezoek gingen we verder. Eerst over het voetbalveld van Wapserveen, vervolgens over een plank over de sloot en daarna Wapserveen weer uit. Hier liepen we een klein stukje over dezelfde route als op de heenweg en er kwamen ons nog diverse wandelaars tegemoet, die we natuurlijk vol enthousiasme begroetten.

Vanaf de weg werden we weer een pad langs een maisveld opgestuurd. Het eerste deel was goed te doen, maar toen we de oversteek maakten naar de andere kant van de sloot en dus ook een maisveld aan de andere zijde kregen, liepen we uit de wind en in de zon en dat was goed warm!





We waren dan ook blij dat we het weiland verlieten, want dat betekende in ieder geval weer wind en het zandpad liep toch wel iets beter dan het weiland. Het zandpad moesten we een flink stuk aanhouden en toen we het zandpad afkwamen, waren we bijna weer bij de rust bij de Pluktuin.

We namen niet de kortste route, maar we maakten een ommetje door een stuk weiland en een stukje bos om vervolgens achterin de tuin uit te komen. Dat was een leuke verrassing. Maar daar zijn ze in Diever sowieso goed in, verrassingen....



Bij de pluktuin staken we de weg over om langs een ander deel van het bedrijf verder te gaan. Langs het pad was duidelijk te zien dat de herfst in aantocht is, al was dat vandaag aan de temperatuur niet te merken.








Even later kwamen we bij een sluisje en hoewel er een paar meter verderop gewoon een pad lag, besloot ik om de moeilijke weg te nemen, over het sluisje. Mams zei dat ze geen medelijden met me zou hebben als ze plons of boem hoorde, maar ik kwam zonder problemen aan de overkant.

Wel raakte de mevrouw die vlak na ons het sluisje bereikte een beetje in de war, ze dacht dat ze ook daar moest oversteken, maar gelukkig liet Mams haar de juiste route zien. Mevrouw was erg blij!


We liepen door tot de volgende rustpost, waar we in de schaduw genoten van een koud glas cola en een half appeltje. De appeltjes werden op deze post uitgedeeld, maar we hadden allebei geen zin in een hele appel, dus we deelden er een.


Vanaf hier was het nog zo'n 6 km naar de finish. Het laatste stukje smokkelden we een beetje, we verlegden de route, zodat een ijsje konden halen bij Smaak. Nadat we die op hadden, liepen we het laatste stukje naar startlocatie het Kasteel. 






Dag 1 van de DFWW4D zat erop. Morgen staat er weer 30 km op de planning en het is de bedoeling dat we dan gezelschap krijgen van Albert en Tine. Ik heb er zin in!

Geen opmerkingen: