De Groene samenwerking

Herfstvakantie is de tijd om de tuin een beetje te verzorgen voor de winter begint, zodat er in het voorjaar weer volop genoten kan worden. Nu hebben wij plannen om de tuin in het voorjaar een make-over te geven. Het is namelijk zo dat in het voor- en najaar de zon in het achterste deel van de tuin lekker schijnt, zodat het daar prettig vertoeven is. Direct achter het huis is het dan nog te kil. Maar achterin de tuin ligt nu een (hobbelig) grasveld en de weg er naar toe is hobbelig. Voor Manlief dus een grote uitdaging om daar te komen. We hebben dus besloten om het achterste deel van de tuin te voorzien van een terras en om naar dat terras een mooi pad aan te leggen. (Nou ja, om dat te laten doen.)

Voor het terras kan worden aangelegd, willen we ook de erfafscheiding aanpakken. Er staat nu een gammele schutting en een verwaarloosde beukenhaag. Beiden willen we verwijderen en vervangen. Dus naast de "echte" tuinklusjes, wilde ik ook alvast wat klusjes doen als voorbereiding op die werkzaamheden. En dat kon ik niet alleen, maar gelukkig wilden de schatjes mij wel helpen.

Ik begon 's ochtends wel in mijn eentje. In het "kleine" schuurtje, dat wij gebruiken voor de opslag van tuinspullen, lag nog een enorme hoeveelheid karton. Dit karton is afkomstig van de meubels die de schatjes nieuw kochten voor de inrichting van hun kamers en van de dozen medisch materiaal dat wij regelmatig ontvangen voor Manlief. Voor de tuinmeubels dus onderdak konden, moest eerst dat karton weggewerkt.

Ik propte de auto vol en reed naar de afvalverwerking. Hier stond een enorme rij, maar gelukkig bleek de langste rij voor het betaalde deel te zijn en ik moest op het gratis deel zijn, dus uiteindelijk kon ik een groot deel van de rij voorbij rijden.

Een schuur vol rommel.

Alle karton verzameld.

In de rij...........

Toen ik weer terug was, hielp Dochterlief mij om alle tuinmeubelen in het schuurtje te zetten. Na afloop was het schuurtje net zo vol als voor ik het karton wegbracht, maar nu stonden wel de juiste dingen in het schuurtje.

Na de lunch begonnen we met de tuinklussen. De Wandelkerel maaide het gras in de achtertuin, terwijl Dochterlief en ik in de voortuin aan de slag gingen. Dochterlief haalde schoffel door de strook grond langs de weg, nadat ze eerst even snel het restje onkruid langs het huis had weggetrokken, en ik snoeide de lavendel in de borderbakken, waarbij ik bij de laatste loodjes ook nog even hulp kreeg van Dochterlief, die ondertussen ook al het onkruid tussen het grind vandaan had getrokken.

Terwijl wij die laatste loodjes deden, begon de Wandelkerel met het verwijderen van het doek uit de trampoline. Na ruim veertien jaar trouwe dienst nemen we afscheid van dit speeltoestel. Nu moet ik daar wel bij vermelden dat het doek op sterven na dood is, de lussen waaraan de veren worden bevestigd, springen te pas en te onpas los, waarbij de veren zelfs over de schutting naar de achterburen zij gekatapulteerd.. (Het frame is overigens nog in prima staat en een groot deel van de veren ook, dus als je een trampoline wil, met de aanschaf van een nieuw springdoek en een paar veren en het ophalen van het frame bij ons, kun je jaren vooruit. Let me know!)

Toen Dochterlief en ik de achtertuin bereikten was de Wandelkerel bijna klaar met het loshalen van het springdoek. Wij konden beginnen met het loshalen van het frame. Daarna verwijderden we het anti-worteldoek en alle troep die in de kuil lag en daarmee was er een hoofdstuk afgesloten.

Bij al dit werk hadden we ondertussen een muziekje aangezet. Lang leven Spotify en een bluetooth-speaker. Zo'n muziekje betekent dan overigens wel weer dat er af en toe los wordt gegaan. En dat kan ook als je dwars door de kuil die onder trampo zat heenloopt.

Naast de trampoline staat er ook nog een speeltoestel met schommels, ringen en klimmogelijkheden. (Ik geloof dat er ook nog een glijbaan op de zolder van de schuur ligt.) Ook deze moet weg om plaats te maken voor het terras. We hadden niet het idee dat we alle klussen vandaag gedaan zouden krijgen, maar als je dan even niets te doen hebt, kun je wel alvast de schommels en de ringen verwijderen. En als je Dochterlief bent, moet je daar eerst een krukje voor zoeken.

Nadat al deze klusjes waren afgerond, gingen we serieus aan de slag met het verwijderen van de schutting. het was even zoeken naar een taakverdeling waarbij we elkaar niet in de weg zouden lopen, maar al snel hadden we een ritme te pakken. De Wandelkerel en ik verwijderden de planken en Dochterlief zaagde ze door, omdat ze dan in een aanhanger zouden passen.

Na verloop van tijd werd Dochterlief dat zagen een beetje zat, ze besloot over te stappen op een andere tactiek. Ze zaagde de plank half in en trapte hem dan doormidden. Dat vonden de Wandelkerel en ik een filmpje waard, dus bij de volgende plank stond ik klaar om een filmpje te maken. En gelukkig voor ons ging deze plank op zijn Dochterliefs. De situatie leidde tot de slappe lach. Kijk en geniet mee.

Na een paar uur hard werken, was de schutting weg en de kuil van de trampoline volgestort met snoeiafval, terwijl onder de schommel een stapel doorgezaagde planken lag. De Wandelkerel probeerde nog een afgebroken schuttingpaal uit de grond te verwijderen, maar dat ging helaas ten koste van de steel van de schop. Voor de schop weer goed gebruikt kan worden, is er wat reparatiewerk nodig.

Maar al met al is er een enorme berg werk verzet vandaag. kijk maar eens naar de voor- en nafoto's.

En als je dan zo hard hebt gewerkt, is er niets leuker dan de dag afsluiten met een beloning. En natuurlijk hoorde Manlief daar ook bij.

En zo hadden we een heerlijke buitendag. We hebben hard gewerkt, gelachen, vitamine D getankt, genoten van elkaar en van het zonnetje en morgen hebben we waarschijnlijk spierpijn. En voor het nieuwe terras gelegd kan worden, zullen we nog wel één of twee keer zo'n dagje moeten doen. Ik hoop dat we dan net zo veel lol hebben als we vandaag hebben gehad.