Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

dinsdag 21 juli 2020

De Alternatieve 4Daagse, de dag van Beilen

Nu de Nijmeegse 4Daagse niet door gaat, leek het mij een goed idee om, samen met een aantal anderen, mee te doen aan de Alternatieve 4Daagse. Vanwege verplichtingen later deze week, schreef ik mij in voor de 10 km per dag. Dat wil niet zeggen dat ik elke dag maar 10 km loop, maar donderdag kan ik niet meer dan 10 km lopen en je moet ook nu elke dag minimaal de opgegeven afstand lopen, vandaar die keuze.

Wij zijn niet de enigen die hebben besloten om de Alternatieve 4Daagse te lopen. Vanmorgen kreeg ik via de mail de barometer van dit jaar.


We verzamelden vandaag bij Hilly om daarvandaan de bus naar Assen te nemen. De bedoeling is om de route van het Oude Diep te lopen.


Na een startersbakkie liepen we naar de bushalte om de reis naar startpunt Assen te nemen. Het was even zoeken naar mondkapjes en ov-kaarten, maar uiteindelijk zaten we met zijn zessen in de bus. Het ritje duurde niet zo lang en na het uitstappen pakten we allemaal onze telefoon om de wandel.nl-app aan te zetten. En na een bezoek aan Mannes, de stationshond, gingen we dan van start.






De eerste kilometers gingen door Assen en daar was veel te zien. Beelden, mooie gebouwen, en natuurlijk Bartje. Uiteindelijk bereikten we het Asserbos en via de kronkelpaadjes daar verlieten we Assen.

















Vanuit het Asserbos liepen we richting het TT-circuit, waar vandaag getraind werd aan het geluid te horen. We liepen met een grote boog om het circuit heen om uit te komen bij het militaire oefenterrein De Haar. Hier liepen we eerst nog een stukje verhard, maar uiteindelijk moesten we toch echt een zandpad op. Nu is Wandelmams gek op het wandelen op zandpaden (echt niet dus) daarom werd ze toch wel een beetje geplaagd. Ze speelde het spelletje mee en jammerde al bij het eerste stukje mul zand.

Ondertussen genoten we van de vergezichten en de mooie omgeving en  dat vlakbij de A28, die je gelukkig niet hoorde. Na de nodige kilometers over het zandpad, kwamen we weer uit op een verhard pad. Ondertussen wilden we wel even zitten, maar de bankjes lieten zich nog niet zien. Gelukkig was er wel een steen waar de schoenen van Liana en Hilly even geleegd konden worden, want er had zich wat verzameld in hun schoenen.

We wandelden nog een stukje verder en toen we het bos ingingen vonden we zitplaatsen voor zes personen. Tijd om even te zitten  en iets te eten.





















Na deze pauze liepen we het Hijkerveld in. Hier stonden we al snel weer stil om te bekijken waar die zandhopen vandaan kwamen. We denken dat deze veroorzaakt waren door dassen en dat het dus een dassenburcht was.



We liepen kilometers ver over het veld en dat was genieten. Prachtige Hollandse luchten, groene velden, doorspikkeld met allerlei andere kleuren, gewoonweg genieten.

Uiteindelijk bereikten we het Oranjekanaal, dat we overstaken en verder te gaan over het Brunstingerveld. Ook hier was het weer volop genieten, hoewel de vermoeidheid langzaam begon toe te slaan. We hebben de laatste maanden te weinig lange afstanden gewandeld en vooral veel geoefend op rusten, dat was nu te merken.



















Net voor we het Brunstingerveld verlieten, zagen we een struikje met heel veel leven. Er zaten sowieso bijen en vlinders op de struik. En het lukte ook nog om daar geslaagde foto's van te maken. (Ook minder geslaagde overigens.)



Maar gelukkig was Beilen niet zo ver meer weg. We namen nog een prachtig pad achter de huizen langs en uiteindelijk bereikten we, na 27 kilometer, het startpunt weer.








Overigens was de wandel.nl-app niet bij iedereen even accuraat. Ik had geen problemen met de app, maar Ate heeft wel een enorme prestatie neergezet met 65.5 km in zes uur en elf minuten. Het verschil in tijd komt omdat ik mijn app een paar keer op pauzeren heb gezet.




Lang geleden dat ik deze afstand heb gelopen en hoewel ik licht vermoeid ben, is het mij niet tegengevallen. Morgen gaan we weer een dagje op zoek naar het Oude Diep.


Geen opmerkingen: