Vakantie

En eindelijk is het nu ook voorjaarsvakantie in Noord-Nederland. En ik moet zeggen, ik heb nog nooit zo uitgekeken naar een vakantie als deze keer. Al twee weken ben ik aan het aftellen. En dat heeft niets te maken met het feit dat ik mijn werk niet leuk vind. Het heeft alles te maken met het verloop van de kerstvakantie. Oftewel een man die in het ziekenhuis belandde. En dat in combinatie met snel weer aan het werk, omdat er een toetsweek voor klas drie en een tentamenweek voor klas vier voor de deur stond. En ik wil niet dat mijn leerlingen de dupe worden van mijn afwezigheid.

En al het gemaakte werk moet worden nagekeken, er volgde een Open Dag, er stonden nog wat controles in het ziekenhuis gepland, thuis moesten de basisvoorraden weer aangevuld, er waren ouderspreekavonden bij de schatjes en ik was er ook nog.

En ik was moe. Moe van de stress, moe van het van huis zijn, moe van het regelen, moe van het aanpassen aan het ritme van het ziekenhuis, moe van het zorgen, moe van het moederen en moe van mijzelf. Want ik viel bijna weer in mijn oude patroon. Zorgen voor iedereen, behalve voor mijzelf. Gelukkig volgde er een wandelweekend in Egmond (waarvan het verslag nog steeds gemaakt moet worden) en daar was ik even vrij van het zorgen. Er werd voor mij gezorgd.

En dat zorgen betekent dat ik mijn verhaal nog een keer kan doen, dat ik even lekker kan zitten, terwijl iemand anders thee zet, dat ik niet verantwoordelijk ben voor de boodschappen, dat ik een kop thee krijg, in plaats van er zelf één te moeten halen, maar vooral dat er geen man is die vraagt of ik even iets wil doen. Er was gewoon alleen even IK. Ik was zo erg ik, dat ik vergeten was om te tanken. Gelukkig kwamen de Wandelkerel en ik op de terugweg nog net op tijd een benzinestation tegen, ik heb nog nooit zoveel liter getankt, 49,38 liter in een 50-liter-tank......

En nu, nu is het vakantie. En ik ga genieten. Genieten van een wandeling met Wandelmams, genieten van thuis zin, genieten van een dagje weg met Dochterlief, genieten van gesprekken met Manlief, genieten van een dagje wandelen met de Wandelkerel en zelfs genieten van werken. Want als ik nu twee dagen besteed aan nakijken, plannen en voorbereiden, dan heb ik na de vakantie veel minder werkdruk. En dan hou ik thuis tijd over om te kletsen, te helpen bij huiswerk, te handwerken en te genieten. Investeren in de toekomst dus.

Maar deze vakantie is vooral om te ontspannen. en dat we gaan we doen!!!!!!!