En dus bedacht ik dat ik hem wel kan voeren en de randen kan afwerken met band. Maar het verloop is te groot om dat alleen met band te kunnen overbruggen. En dus zette ik een brainstorm op met Wandelmams. Het plan is nu om de eerste ketting, dus de veel te strak opgezette lossen, te verwijderen, om daar een nieuwe, veel lossere, rand langs te haken, zodat het verloop kleiner wordt. Daarna kan de deken alsnog gevoerd en afgewerkt worden. Om dan thuis op de bank te belanden of om te schenken aan de Droomdekenstichting.
Overigens heb ik absoluut geen spijt dat ik aan deze deken ben begonnen. Ik heb er veel van geleerd en vooral het plezier in het haken weer mee terug gevonden.
En dan nu de vooruitgang van deze week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten