Afgelopen dinsdag, net voor ze opgehaald zou worden voor de veldtraining, rende ze nog even naar boven om iets op te halen. Op de terugweg stuiterde ze van de trap. We hoorden boink, donk, donk, donk, auwww en toen kwamen de tranen. Gelukkig deden haar benen het nog goed, maar haar linkerarm had een flinke opdonder gekregen. Linkerelleboog en linkerhand dik en dus geen trainen. Dat was één!
Vrijdagavond stond de zaaltraining op het programma. Ze had 's middags al een poos in bed gelegen, gelezen en ook de binnenkant van haar ogen bekeken. Maar ze had echt zin in de training. Toen ze weer terug kwam was het enthousiasme iets minder. Niet omdat ze moe was, maar ook nu had ze pech. Toen de trainer een oefening voor deed, schoot de bal net boven haar legguard (beenbescherming) op haar been. Dat leverde een blauwe plek en een dikke knie op. Gelukkig was er in de sporthal al gekoeld, maar zeer deed het wel. En dat was twee.
Op de foto lijkt het mee te vallen, maar in het echt is die plek flink blauw.
Hoewel ik al op 7 december de kerstspullen tevoorschijn had gehaald en ook al wat kleine dingen had neergezet, kwamen we er gisteren pas aan toe om de kerstboom neer te zetten. Wij zijn van de kunstkerstboom en dus moest die eerst in elkaar gezet worden. Daar zou Dochterlief zich mee bezig houden. En dus haalde ze alle losse takken uit de doos, zette de standaard neer en haalde vervolgens de stam uit de doos. Wat ze niet door had, was dat de stam uit twee delen bestond. En ze pakte het bovenste deel vast. En toen viel het onderste deel er af. En je raad het al....... Met de punt naar beneden bovenop haar teen. Gillend van de pijn zat ze op de grond. Het arme kind. Weer koelen. En nog meer blauwe plekken.
En nu kan ze een aantal dagen rustig aan doen om alle kwetsuren te laten herstellen. Tenslotte is driemaal scheepsrecht, dus de pech zal nu toch wel op zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten