Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 2 maart 2013

Eigen haard......

Soms, soms, oooooh dan kan ik mijn zeer dierbare gezinsleden wel ik weet niet wat aan doen. Ik werk 4 dagen in de week. Maar daarnaast ben ik ook nog zo'n 2 dagdelen (lees avonden) thuis aan het werk voor mijn leerlingen. De 5e dag van de week besteed ik aan bezoeken aan doktoren voor manlief, bezoeken aan tandartsen en orthodontisten voor de schatjes en soms een dokter voor 1 van de 2, doe ik samen met manlief boodschappen in de plaatselijke supermarkt, bezoek ik de naburige stad om daar de dingen te kopen die in ons dorp niet te verkrijgen zijn en regel ik diverse andere dingen voor mijzelf en mijn gezinsleden.

De zaterdag probeer ik te wandelen, maar vaak lukt dat niet, omdat dat niet mogelijk is in combinatie met het sporten van onze schatjes. Dat betekent dan wel dat ik een deel van de dag voor mezelf heb, maar dat zijn dan wel gestolen uurtjes minuutjes waarop ik wacht tot er iemand weggaat, thuiskomt, weggebracht of opgehaald moet worden.

De zondag ga ik dan alsnog wandelen, maar regelmatig ontbreekt mij ook de puf en/of zin en blijf ik lekker thuis om vooral niks te willen of moeten en wil ik rust. Maar ik kan pas rust vinden als het huis is opgeruimd. En dan komen die dierbare gezinsleden weer in beeld. Want soms, soms, oooooh, dan zijn ze vergeten wat opruimen betekent.



Dan liggen er bijna weer meer schoenen voor het schoenenrek als erin.


Heeft dochterlief haar kleding weer als 1 grote knoedel in de wasmand gegooid, in plaats vanalles netjes uit elkaar te halen. (Zoals ik nog maar 631 keer gevraagd heb!)


Heeft dochterlief haar schooltas weer eens niet leeggeruimd.


Hangt de nietgebruikte, want hij werd niet gewisseld, trainingbroek van zoonlief 's avonds laat nog steeds over de stoel in plaats van in de kast.


Ligt de spijkerbroek van manlief weer drie dagen op de hoek van de bank in plaats van op de stoel in de slaapkamer.


Hebben mijn dierbare gezinsleden weer eens hun afwas bij in plaats van in de afwasmachine gezet.


Ligt het aanrecht weer eens vol afval.



En hebben de schatjes alles wat ze hebben gebruikt of laten vallen daar achter gelaten waar het het laatst gebruikt of gevallen is....... Pffffff.

En toch is "Eigen haard, goud waard", kijk maar mee.....



Want wat kan er op tegen je kinderen die eensgezind digitale spelletjes spelen. Ze hebben meerder accounts aangemaakt van hun favoriete spel, zodat ze elkaar kunnen helpen en ruilen en zo een aantal fantastische dierentuinen kunnen opzetten.




En wat kan er op tegen de capriolen van de lichtelijk gestoorde huiskat. Zeggen ze niet altijd dat een kat zijn baasje uitkiest? In ons geval is dat uitstekend gelukt!!!


En wat kan er op tegen de schaterlach van onze Wandelkerel als hij kijkt naar Jochem Myjer....


En wat kan er op tegen manlief op de bank genietend onder "zijn droomdeken"?

Nou, helemaal niets dus!!!!!!

Geen opmerkingen: