Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

dinsdag 23 augustus 2011

Vierdaagse van de IJzer, dag 0

Om 11 uur vertrokken we richting België. Manlief en ik voorop in de auto, met de vouwwagen erachter. En Wandelmams, paps, het Wandelmannetje en dochterlief in de gehuurde camper volgden ons. Al snel kwamen we terecht in flinke regen en onweersbuien. De camper redde het niet om vrachtwagens in te halen en het tempo ging steeds verder omlaag.

Net voor de grens stopten we voor een broodje en een bakkie en werd het toilet bezocht. Omdat wij de vouwwagen nog moesten opzetten, besloten we om vooruit te rijden. Een camper neerzetten is tenslotte zo gebeurd, een vouwwagen kost iets meer tijd. Net na half 5 reden manlief en ik kampement Oostduinkerke op. Het kostte wat moeite om een goede plek te vinden, want wij waren aan de late kant, maar in goed overleg met de aanwezige militairen, konden we van 4 kleine plekjes 1 grote maken, waar zowel de vouwwagen als de camper konden staan.

Manlief en ik hadden net de vouwwagen uitgeklapt, toen de camper aankwam rijden. Nadat de camper goed was neergezet, gingen we eerst onze inschrijvingsbewijzen ophalen. Deze zijn tijdens deze Vierdaagse heel belangrijk, want je hebt ze nodig voor het vervoer, het eten, verzorging en natuurlijk voor de controlescans onderweg.

Ondertussen was het bijna 6 uur en dus tijd voor de officiële opening in de vorm van een defilé. Wandelmams, paps en onze schatjes vertrokken naar het defilé, terwijl manlief en ik de voortent opzetten. Natuurlijk heb ik wel de opdracht gegeven om foto's te maken.





Manlief en ik waren bijna klaar met de voortent, toen de rest van ons gezelschap weer terug kwam. Nog een paar haringen de grond in en toen was het tijd voor het eten. Voorzien van borden, bekers en bestek vertrokken we naar de fouragetent. Het diner bracht ons groentesoep, rijst met champignonragout en een gesuikerde wafel toe.

Na het eten moest er afgewassen worden volgens een 5 stappenplan. Dit leverde soms wat problemen op, maar uiteindelijk was alles schoon. We dronken nog wat, stuurden de kinderen naar bed, overlegden hoe laat we op zouden staan en gingen uiteindelijk zelf ook niet al te laat slapen. Morgen gaat het echt beginnen. 

Geen opmerkingen: