Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

woensdag 3 april 2024

Soms zit het tegen.....

Goede vrijdag was dit jaar iets minder goed, ik kreeg last van keel en begon wat te hoesten. Nu gebeurt dat wel vaker op het moment dat er een aantal vrije dagen volgen, veel docenten zijn de eerste dagen van een vakantie ziek. Meestal blijft het voor mij inderdaad bij wat keelpijn en wat hoesten en kan ik verder prima functioneren, als ik dat maar op mijn gemak doe. Helaas was dat nu niet het geval.

In de loop van zaterdag kreeg ik koorts en die bereikte zondagmorgen, Eerste Paasdag, een hoogtepunt. Dat was balen, want deze dag stond de jaarlijkse wandeling bij Taribush op het programma en de startlocatie bij deze tocht is een van de leukste startlocaties van het land. Ook zouden we 's avonds lekker met zijn vieren gaan eten en ook dat werd hem niet, ik kreeg met moeite een kopje soep weg.

In de loop van Tweede Paasdag verdween de koorts en dinsdagmorgen ging ik dan ook weer aan het werk. In de loop van de dag begon ik weer steeds heftiger te hoesten en ook kreeg ik weer koude rillingen, toch weer koorts? Omdat ik ook een pijnlijke plek onder mijn schouderblad kreeg, besloot ik toch de huisarts maar even te bellen om te vragen of ze mijn longen wilden controleren.

Dat kon vanmorgen. Gelukkig geen longontsteking, maar wel een virusinfectie (op de longen). Ik kreeg het dringende advies van de huisarts om thuis te blijven, zodat mijn lijf energie overhoudt om het virus te bestrijden. Dat was even slikken, ik had mijn lesuren voor later op de dag gewoon in het rooster laten staan, ik hoopte gewoon weer aan de slag te kunnen.

Helaas blijkt nu weer dat ik toch Superwomen niet ben, maar een gewoon mens, die dus ook gewoon ziek kan worden. Omdat ik verwachtte dat ik weer aan het werk zou gaan, heb ik mijn nakijkwerk ook op school laten liggen, dat kan ik dus ook niet doen nu. Nou ja, misschien moet ik het maar zien als een sein of een teken en dus maar even echt een pas op de plaats maken. 

En ach, misschien zit het dan ook wel weer mee, ik heb hobby's genoeg waar ik mij tussen het rusten door mee kan vermaken. Want rusten en rustig aan behoren niet tot mijn sterkste punten......


Geen opmerkingen: