Een oud gezegde in onze familie, en misschien ook wel in veel meer families, luidt: "Alles komt in drieën." Als je het feit dat ik ziek ben, rekent als nummer een, dan kwam nummer twee inderdaad vandaag. De sta-op-stoel van Manlief trok scheef toen hij de sta-op-functie wilde gebruiken. En niet een beetje scheef, maar minstens 30 graden scheef.
Nu hadden we eerder deze ochtend al een moer gevonden op de grond, maar we hadden geen idee waar die vandaan was gekomen. Natuurlijk had ik een controle-rondje gedaan. Bank, niks bijzonders, stoel, niks bijzonders, kachel, niks bijzonders, deuren, niks bijzonders, rolgordijnen, niks bijzonders en zelfs toen de stoel van Manlief scheef trok, zag ik er niks bijzonders aan, maar ik ben dan ook geen sta-op-stoel-expert....
Dus belden we de sta-op-stoel-expert en die gaf aan dat de wachttijd voor de monteur ruim een week bedroeg. Oeps... Toen Manlief aangaf dat hij deze stoel om medische redenen heeft, werd er een ander proces gestart. We moesten eerst foto's sturen van de stoel en van de onderdelen die we op de grond gevonden hadden. Aan de hand van die foto's kreeg Manlief te horen dat hij de stoel absoluut niet meer mag gebruiken en dat de monteur een paar dagen eerder zou komen dan die eerst opgegeven ruime week.
Nu hebben we nog een andere sta-op-stoel, maar die is eigenlijk net te klein voor Manlief. Deze gebruikt hij 's zomers buiten voor een paar uurtjes, maar niet om de hele dag in te zitten. En dat de hele dag in die stoel zitten, lukt nu ook niet. Zijn lijf trekt dat gewoonweg niet. En dus wisselt Manlief op dit moment stoel en bed af. Het bed kan ook in allerlei standen gezet worden, dus dan krijgt zijn lijf een poosje de juiste ondersteuning, en na verloop van tijd keert Manlief weer terug naar de kamer voor gezelschap en natuurlijk ook omdat de hele dag in bed liggen ook geen feestje is.
En om het feest voor Manlief compleet te maken, begint hij nu ook te snotteren. Dat zal dan wel nummer drie zijn.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten