Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 13 april 2024

Krentenbloesemtocht Dwingeloo

Vandaag ging ik na drie weken weer een keer aan de wandel. Ik had wel kortere stukjes door het dorp gelopen, maar de lange afstanden waren aan mij voorbijgegaan. Ik heb af en toe nog last van flinke hoestbuien, maar wandelen moest nu toch wel weer gaan lukken. Gelukkig kreeg ik gezelschap van Ate en zo vertrokken we, na de officiële opening, voor een rondje van 33 km.




Vanaf dorpshuis Over Entinghe liepen we dwars door Dwingeloo richting camping Torentjeshoek, al bereikten we die niet. Voor we zover waren sloegen we linksaf richting Huis van Drenthe, het voormalige Planetron. Ik wil hier ooit nog een keer naar binnen voor een versnapering, maar nu was het ons toch iets te vroeg op de route, we hadden er nog geen 5 km opzitten.

Even later liepen we langs De Bospub, ook zo'n leuke locatie, maar ook hier was het te vroeg, niet alleen voor ons, maar ook voor De Bospub, die was nog gesloten. Vervolgens ging het naar het Dwingelderveld, waar het duidelijk werd dat het grondwaterpeil nog steeds vrij hoog is. Gelukkig blijft het gewoon een prachtig natuurgebied!!!





 
Ook nu zaten er weer verrassingen in de route. Ik vind het zo knap dat de routebouwers elke keer weer paden weten te vinden die ik nog niet gelopen heb, terwijl ik daar al zoveel voetstappen en kilometers heb liggen. De verrassing was nu  een schouwpad, met aan de ene kant natuurlijk een sloot en aan de andere kant een groen weiland doorspikkeld met gele (paarden)bloemen. Wat een pracht......




Terwijl ik de foto maakte, hoorde ik ineens een bekende stem achter mij. Oud-collega Felix, ook 4Daagseloper, was ook aan de wandel hier. Ik kletste bij met Felix, terwijl Ate een gesprek aan knoopte met zijn vrouw. Leuk om zo even bij te praten. Net voor de Schaapskooi van Ruinen werd ik aangesproken door een ons tegemoet komende wandelaarster, die zich afvroeg waarom er zoveel wandelaars waren die haar richting opliepen. Dit was het moment waarop Felix en ik weer afscheid namen. Nadat ik had uitgelegd dat we een georganiseerde tocht liepen, vervolgden ook Ate en ik weer onze weg. 
 
Even later hoorde ik weer een  bekende stem, nu was het W., de schoonzoon van Hilly, die ons voorbij liep. Hij had er goed de pas in, dus het bleef bij een groet. We passeerden de schaapskudde, heerlijk al die lammetjes, en even later waren  we bij het bezoekerscentrum Ruinen, waar we na zo'n 15 km neerstreken voor onze eerste rust.





We genoten van een bakkie van Natuurmomenten en een hapje uit onze eigen voorraad. Ook maakte ik van mijn lange broek een korte broek, ik had het alweer warm zat. Omdat de benen voor het eerst dit jaar weer zon zagen, smeerde ik ze ook maar even goed in. En zo konden we voldaan en goed verzorgd weer verder.

Volgens de routebeschrijving zouden we met een kilometer of 5 in Ruinen zijn. Qua afstand was dat eigenlijk wat te kort om weer te rusten, maar qua tijd zaten we dan mooi rond lunchtijd. De beslissing was dan ook snel gemaakt, lunchen op de Brink in Ruinen. We genoten van een heerlijke Zwolse mosterdsoep. Man, man, wat een lekker soepie....






Na deze welverdiende rust vervolgden we onze weg, buikje vol, dus nieuwe energie. Ate en ik hoopten nog even dat we langs theehuis Anserdennen zouden komen, de appeltaart daar is niet te versmaden en dan zou het ons ook niet uitmaken hoe kort deze zou zitten op de rust in Ruinen, maar helaas, daar kwamen we niet. Hoewel, misschien was dat maar beter ook.

De route ging verder langs molen de Zaandplatte (die heb je vast wel eerder voorbij zien komen in mijn verslagen) en over de Anser Essen. De Brem bloeide volop, zodat we ook nu genoten van de omgeving. Bij de volgende rust was ik echt toe aan een toiletbezoek, dus zocht Ate even een plekje aan picknicktafel, gelijk een mooie gelegenheid om nog even wat te eten.





Vanaf deze rust was het nog een kilometer of 7 naar de finish. Gelukkig waren Ate en ik nog lang niet uitgepraat, daarom vlogen die laatste kilometers onder onze voeten door. Voor we het wisten waren we weer terug bij dorpshuis Over Entinghe. 
 




Na het afmelden deden we nog even een drankje voor we afscheid namen. Op naar een volgende wandeltocht, al hebben we nog geen idee wanneer, we hebben vandaag in ieder geval genoten van de tocht van elkaars gezelschap!!!

Geen opmerkingen: