Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 4 maart 2023

Ouwe Seunen-Wandeltocht, Harlingen

Vandaag ging ik alleen op pad, Mams is onderweg naar Spanje voor heel andere wandelavonturen en ik had bewust geen andere (bekende) wandelaars meegevraagd, soms is het heerlijk om alleen op pad te gaan.

Na een voorspoedige tocht naar Harlingen, ging ik ook voorspoedig op pad, het was erg druk in de startlocatie, dus direct na mijn bakkie vertrok ik voor een rondje van 25 km. Dat rondje begon met miezer op de Westerzeedijk, maar gelukkig kwam het zonnetje er al snel weer bij een wat was dat genieten, zeker van de mooie vergezichten over het water.
 








 
 
Na de zeedijk werden we de polder ingestuurd, op een heel andere manier weer prachtig. Het weer bleef wat wisselvallig, maar dat vond ik niet vervelend. Op een bepaald moment stond er een bordje met tekst en daar zag ik mensen twee kanten oplopen. Ik besloot om dat bordje maar eens goed te bekijken. Zoals ik het las, was het een wijziging voor de 40 en de 60 km, dus ik besloot naar links te gaan, dat moest dan de route voor de 25 km zijn.






Later bleek dat de routewijziging voor de 40 en de 60 km was en dat de 25 km hier sowieso naar rechts had gemoeten. Ik kreeg dus zo'n twee kilometer extra cadeau op weg naar Pingjum. In Pingjum was het een komen en gaan van wandelaars uit allerlei verschillende hoeken. Bij het rustpunt was het enorm druk, echt enorm druk. Ik besloot om alleen gebruik te maken van het toilet, omdat er verder geen fatsoenlijke zitplaats was.






Vanuit Pingjum ging het, in een bijna rechte lijn, naar Witmarsum. Hier was een brocantewinkel met enorme leuke dingen in de etalage. Helaas (of misschien wel gelukkig) paste het niet in mijn rugzak, want voor mijn portemonnee was het zeker niet goed geweest.
 



Na Witmarsum ging het weer de polder in, eerst een stukje hobbelig graspad, maar later werd het een fietspad. Op het fietspad liep ik Hein tegen het lijf en samen liepen we naar Arum, waar we Petra en een vriendin troffen. Met zijn vieren streken we neer aan het laatste vrije tafeltje waar wee genoten van een bakkie en een kom soep.

Daarna was het tijd voor de laatste loodjes, op weer naar Harlingen. Ook vanaf Arum ging het in een vrijwel rechte lijn verder, nu naar Kimswerd en vervolgens naar Harlingen. In Harlingen zelf mochten we nog even flink slingeren voor we het eindpunt weer bereikten.








Ik heb heerlijk gelopen, zowel alleen als in gezelschap.
 

Geen opmerkingen: