Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 30 augustus 2019

WeerribbenWieden3Daagse, dag 1

En toen ging ik zomaar op vrijdag aan de wandel. De zaterdag en zondag waren er andere plannen bij mams en/of mij en met een 3Daagse in de buurt, waar je ook 1 dag mag lopen, werd het dus vrijdag. We kregen ook nog gezelschap van Albert en zo gingen we met zijn drietjes op pad.

We liepen het eerste stuk over het asfalt, dus we konden er rustig inkomen. Natuurlijk bleef dat niet zo, na verloop van tijd kwamen we in het bos terecht. Op een bepaald punt werden we opgewacht door een dame en een heer, zij vroegen ons of we de kunstbunker van Paasloo wilden bekijken. Het was voor ons een verrassing dat deze bunker zich hier bevond en wat is er dan leuker dan van een enthousiaste vrijwilliger een rondleiding krijgen. We namen het aanbod dus graag aan.

We kregen veel informatie, onder andere over de geschiedenis en over het werk van de werkgroep die zich bezig houdt met de kunstbunker. De kunstbunker is alleen toegankelijk tijdens Open(museum)Dagen en bij bijzondere gelegenheden, dus erg leuk dat wij hier nu een kijkje mochten nemen. Overigens alleen aan de buitenkant.










Even later kwamen we bij de eerste rust en vonden we het hoog tijd voor een bakkie. En daarna ging het verder richting de Woldberg. Maar voor we daar moesten we eerst nog door Steenwijkerwold en de A32 oversteken. Dat oversteken ging over een smalle brug over het spoor en de snelweg en net toen we daar foto's stonden te maken, kwamen er van twee kanten auto's aan. We moesten er dus snel af, maar niet voor we toch nog wat foto's hadden gemaakt. Aan de overkant kwamen we langs een uitkijktoren, helaas kreeg ik mams en Albert niet zo ver dat ze naar boven wilden. En zo ineens bereikten we de volgende rust, het Theehuis. Tijd voor een volgend bakkie.










Na een heerlijk bakkie thee voor Mams en mij en een bakkie koffie voor Albert ging het nu echt naar de Woldberg. En wat is dat toch een prachtig gebied.







Uiteindelijk gingen we bij Willemsoord de A32 weer over en daar wachtte ons nog een derde rust, ook die genoten we even voor we aan de laatste loodjes begonnen.




We liepen nog langs het kerkje van Paasloo, waar een beeld staat van de dichter J.C. Bloem, die bij het kerkje begraven ligt.




Eenmaal terug bij de startlocatie trakteerde Albert op een ijsje en toen werd het tijd om de auto weer op te zoeken, er moesten nog boodschappen gedaan worden.....



Geen opmerkingen: