Het eerste deel stuurde ons rond Huis ter Scheer. Na ongeveer een uur lopen, kwamen we langs het punt waar we na 10 minuten ook waren. Grappig dat je zo rond kan dwalen zonder ver weg te gaan.
Nadat ik een steentje uit mijn schoen had gehaald, verlieten we het terrein van Huis te Scheer. We liepen een stukje over de weg, tot de splitsing. De kortere afstanden mochten nog even verder over de weg, maar wij gingen verder over een graspad. We kwamen terecht op de route van het Pieterpad, daar waar de Poort van Drenthe staat. Dat werd een fotomomentje.
Via de route van het Pieterpad kwamen we in Coevorden. We slingerden een stuk door Coevorden en liepen toen de landerijen weer in. We passeerden de trekkerslep in Steenwijksmoer en uiteindelijk belandden we op een bospad. Tot onze grote verrassing stikte het daar van de paddenstoelen. Net toen ik bedacht dat ik ze dan toch maar op de foto moest zetten, zag ik er even geen. Gelukkig doken ze even later weer op.
Na het bospad bereikten we (eindelijk) de eerste en enige rust op 11 km. Hier kregen we een kopje thee/koffie van de organisatie en aten we wat uit eigen voorraad. We zaten heerlijk op een bankje in de schaduw en na deze rust konden we dus weer vol energie verder.
Na verloop van tijd kregen we de keuze, een stuk natuurgebied met runderen of een bospad. Wij kozen voor de eerste. De runderen waren niet te zien, hun uitwerpselen wel, die moesten we ontwijken. Toch hadden we geen spijt, het was een mooi stuk dat eindigde bij een stiggeltie. Na de klim liepen we langs het hek verder. Het volgende stiggeltie was verstopt, zodat ik maar over het klom. Mams zocht even verder en nam toch maar de makkelijke overstap.
Na deze klim volgde een zwaar stuk in de route. Graspaden, graspaden en graspaden. Hobbelige ondergrond, sporen, hoge pollen, het liep allemaal niet makkelijk. We waren dan ook blij toen we eindelijk asfalt onder onze voeten kregen. Helaas was dat van korte duur, er volgde nu een bospad. Tot onze grote geluk kwam die weer uit op een asfaltweg.
Ook het aansluitende kavelpad was goed te belopen. Na dit kavelpad en een stukje fietspad twijfelden we even over de juiste route, maar uiteindelijk wisten we die toch te vinden. Mams mopperde wat, omdat er naar haar zin te veel onverhard was geweest. Daar kon ik wel enigszins inkomen, maar ondanks dat vond ik het een prachtige route.
Na het afmelden liepen we nog ene rondje over het Oogstdagterrein, maar we maakten het niet te lang, het was mooi geweest. Op naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten