En zo vertrokken Mams en ik afgelopen woensdag richting België. Op een korte file bij Breda en de drukte op de ring bij Antwerpen na, was het een relaxte rit die ons net na 12 uur bij de camping bracht. We schreven in en we werden door 2 scouts richting het veld geloodst. Daar werd ons gevraagd of we op een klein plekje tussen andere campers en caravans wilden staan. Toen we zagen dat Jacqueline dan onze buurvrouw zou zijn, vonden we dat geen probleem. We zetten de caravan neer en besloten om de voortent er niet voor te zetten, daar was het plekje te klein voor. Dat betekende ook dat we snel klaar waren met installeren, zodat we even lekker met zijn drieën aan een bakkie zaten.
In de loop van de middag haalden we de startbewijzen op. In de wachtrij stond een man op zijn gemak te haken en dat gaf ons wat afleiding. Op de terugweg gingen we nog even langs de supermarkt en eenmaal terug op de camping besloten we om wat te drinken en te snacken.
's Avonds aten we met zijn drieën pasta en na de afwas en nog even kletsen gingen we naar bed.
Donderdag ging Jacqueline een dagje naar Mechelen, terwijl Mams en ik hadden besloten om lekker een dagje op de camping rond te hangen en vooral niet te vele te doen. We moesten nog even naar de supermarkt om boodschappen te doen, we wilden 's avonds toch ook weer eten. We hadden ons lijstje afgewerkt op de uien na, die konden we niet vinden. Na een poosje zoeken besloot ik een medewerker maar te vragen waar we uien konden vinden. Hij keek mij even glazig aan en vroeg toen: "Allee, bedoelde gij ajuinen?" Ja dus, ajuinen. Nadat we die gevonden hadden, konden we gaan afrekenen.
Eenmaal terug op de camping hebben we heerlijk zitten freubelen tot Eric en Carla op bezoek kwamen. Zij kwamen natuurlijk voor de gezelligheid, maar ook om met Mams afspraken te maken over het reilen en zeilen in de Oase. We zitten uren te kletsen en te lachen. Net als Eric en Carla weer vertrekken om wat te gaan eten, komt Jacqueline terug. We nemen iets te drinken en na verloop van tijd besluit om te beginnen met het maken van de tomaten-paprikasoep die vanavond op het menu staat. Ik zet de soeppan zachtjes op met een beetje olie erin en schenk vervolgens nog wat te drinken in. Terwijl ik daar mee bezig ben, hoor ik Jacqueline roepen: "Vuur, vuur!!" Als ik opkijk zie ik de vlammen uit de soeppan komen. Als de sodemieter draai ik het gas uit en doe ik de deksel op de pan. Het vuur dooft direct. Pfffff, daar zijn we zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Alleen de pan is zwartgeblakerd en daardoor onbruikbaar. Een andere soeppan hebben we niet, we hebben dus uiteindelijk uien-paprika-tomatenprut op brood gegeten.
Het is een komen en gaan van bekenden bij ons plekje, want ook Kenneth, Carla L en Conny vereren ons met een bezoek en uiteindelijk gaan we met een hele groep naar de cocktailparty op de camping. Er is muziek, er zijn lokale bewoners en wandelaars van diverse nationaliteiten, het wordt dan ook een latertje deze avond.
Vrijdagmorgen worden we wakker van getik op het dak, het regent. We blijven dus maar wat langer in bed liggen. Na ontbijt en bakkie beginnen bij mij de zenuwen toch wat toe te slaan en ik besluit om alvast wat voorbereidingen te treffen. Wandeltas inpakken, wandelkleding klaarleggen, tas voor onderweg inpakken, ik maak keurige stapeltjes. En daarna is het tijd voor een broodje ei!!!
In de loop van de middag probeer ik te slapen. Dat lukt niet helemaal, ik doezel wat zonder echt te slapen. Ik ben niet de enige die dat probeert, het is verdacht rustig op de camping. Na het dutje is het tijd voor een bakkie, het is gelukkig weer droog, en dan komen diverse mensen hun tas voor onderweg brengen. Via de organisatie kan je onderweg 1 keer over je tas beschikken, terwijl Mams 4 keer op de route te vinden is, diverse forumleden brengen dan ook hun tas bij Mams en er ontstaat een flinke stapel tassen.
Na het tapen van mijn voeten en het omkleden is het tijd voor spaghetti. Vandaag maken we gebruik van de aangeboden maaltijdservice op de camping, lekker niet zelf koken, maar gewoon aanschuiven. De spaghetti smaakt goed en als we weer teruglopen naar de caravan, neem ik contact op met Fleur, mijn medecaminoganger in 2017. Zij slaapt net buiten Bornem in een hotel en besluit om naar de camping te komen. Om kwart voor 8 houden we het voor gezien, we willen van start en nadat we Mams hebben uitgezwaaid lopen we met zijn drieën richting de start, ik met een kriebel in mijn buik, waar ga ik aan beginnen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten