Rotantocht Noordwolde

Deze Koningsdag ging ik helemaal alleen aan de wandel. Dat was alweer even geleden, maar ik vond het geen probleem. Het is ook wel eens lekker, zeker na een hectische periode op het werk. En er stond "maar" 25 km in de planning, dus het was allemaal te overzien.

Ik was mooi op tijd in Noordwolde, dus nog ruim de tijd voor een sanitaire stop. Toen ik daarna de hal inliep, stond de grote meute al buiten te wachten. Ik wachtte rustig in de hal, dat gedrang bij de start vind ik altijd zo'n gedoe. Ik wacht liever twee minuten. Vandaag pakte dat ook nog eens voordelig uit, want er kwam een tweede persoon om routes uit te delen en die voorzag eerst de mensen in de hal. En zo vertrok ik dus alsnog in de grote meute.

Op de routebeschrijving zag ik dat er één rust in deze 25 km zat, zo ongeveer op de helft. Dat moest prima te doen zijn. We slingerden via het ene Noordwolde naar het andere Noordwolde en vervolgens kwamen we in de bossen terecht. Hier raakte ik aan de praat met een dame en heer die met volle bepakking liepen. Zij waren aan het trainen voor drie weken wandelen in Frankrijk en Spanje. Zij zijn onderweg naar Santiago de Compostela en gingen nu voor het vierde achtereenvolgende jaar drie weken lopen. Al kletsend vlogen de kilometers onder onze schoenen door en voor ik het doorhad bereikten we de eerste rust. Het was zelfs zo gezellig dat ik bijna geen foto's had gemaakt.

We deden gezamenlijk een bakkie, maar ik vertrok iets eerder, tenslotte zat Manlief alleen thuis, de schatjes waren aan het werk, en hij wilde ook wel graag gezelschap vandaag.

Ik liep door Vledder, waar de Koningsdagactiviteiten een aanvang hadden genomen en daarna was het weer rustig. Her en der wat wandelaars en een verdwaalde fietser en verder een weids uitzicht, opgevolgd door bos. Ik liep heerlijk en de temperatuur liep behoorlijk op. Ik twijfelde af en toe of ik mijn lange mouwen moest verwisselen voor korte, maar ik had geen zin om te stoppen nu het zo lekker ging. Dus dan maar verder met lange mouwen.

Na verloop van tijd kwam ik op een pad terecht met de naam Grensweg. Ik vroeg mij af waarom dit in hemelsnaam de Grensweg was, toen ik provinciegrenspaaltjes zag staan. Ik bevond mij op de grens van Drenthe en Friesland. Ook weer opgelost. Ik had even een moeilijk moment, er leek geen einde te komen aan deze Grensweg, maar gelukkig bereikte ik toen het einde. vanaf daar zat er weer wat meer variatie in de route en daardoor vlogen de laatste kilometers voorbij.

Na een krappe 25 km stond ik weer bij de startlocatie. Lekker vlot gelopen en nu weer naar huis.