Loop je in het weekend twee keer 40 km, loop je een paar dagen later met krukken. En het stomste is nog wel dat er niet eens een spectaculair verhaal aan vast zit.
Dinsdagavond ging ik op de bank zitten om de blaar op mijn linkerhiel nog eens te bekijken. Terwijl ik mijn been draai, gaat er iets niet goed en ik hoor een overduidelijk krrrggg vanuit mijn knie. In geef een gil, want pijn en vervolgens kijken Man- en Dochterlief mij verschrikt aan. O, wat doet mijn knie zeer.
Na een slechte nacht, waarin ik met behulp van paracetamol nog een paar uur heb kunnen slapen, bezoek ik de huisarts. Conclusie? Scheurtje in de meniscus of een stukje van de meniscus af. Remedie? Rust, rust, rust. En daar ben ik niet zo goed in.
Maar er zit niet anders op. Voorlopig dus even geen wandelingen. Zucht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten