De eerste kilometers kwamen ons nog veel auto's tegemoet. Langs de toegangsweg werd het alweer erg vol. En dan had de organiserende vereniging, WIK Drachten, besloten dat de 10 en 15 km-lopers vanaf een andere locatie zouden starten, omdat voorgaande jaren een parkeerprobleem was ontstaan in de loop van de dag. Gelukkig stonden wij op het parkeerterrein.
Vanaf startlocatie de Leijen ging het richting Rottevalle. A en L hadden het tempo er goed in en ze liepen dan ook langzaam maar zeker op ons uit. Geen probleem, want er zaten 3 rusten in de route en daar zouden ze op ons wachten. We verlieten Rottevalle via een fietspad onder de weg door en mochten toen nog een klein stukje verhard wandelen. Na een stuk modder stampen, werd de ondergrond weer hard en vervolgden we onze weg naar de eerste rust bij VV Harkema-Opeinde.
We drinken koffie, thee of chocolademelk, eten iets uit onze eigen tas, bezoeken een toilet en na een kwartiertje zitten, vindt A het tijd om verder te gaan. En dus worden truien en jassen weer aangedaan en tassen weer omgehangen en verlaten we de kantine voor de volgende 6 km, richting de rust in Drogeham. Ook nu wisselt het parcours regelmatig van ondergrond. Sommige stukken is het soppen en glibberen, andere stukken lopen we heerlijk over een verharde weg. Maar we genieten vooral van het wandelen en het feit dat het, ondanks de voorspellingen, gewoon droog is.
In Drogeham wordt er koffie en thee gedronken en wordt wederom de voorraad uit de tassen aangesproken om de inwendige mens verder te versterken en ook de toiletten worden met een bezoek vereerd, voor we weer, na een kwartier, de boel oppakken voor de volgende 5 km. Mams stoeit met de rits van haar jas, die na jaren intensief gebruik zoiets heeft van "Doe het lekker zelf". Maar met een veiligheidsspeld van A en wat knutselen van Mams en L komt het weer helemaal goed. We verlaten Drogeham en slingeren ons weer een weg richting Harkema, waar wij als 25 km-lopers nog een keer gebruik mogen maken van de kantine van de VV. Ineens besef ik dat we op bekend terrein zijn, doordat ik in de verte bankjes zie staan. De vorige keer dat we hier liepen, stonden er 2 bankjes met de tekst "Net Bang", nu bleek dat er toen 2 bankjes ontbraken en wordt er duidelijk waarvoor men "Net Bang" is.
Het bekende ritueel van drinken, eten en plassen volgde weer, maar nu kregen we gezelschap van 10 en 15 km-lopers. Zij hadden de tocht van vandaag erop zitten, wij hadden nog 6 km voor de boeg. Deze keer duurde de pauze 20 minuten, maar daarna ging het weer vol goede verder. Bij vertrek even goed kijken welke kant we op moesten en vol goede moed op naar de snert en de gehaktbal. Na zo'n drie kwartier begon de lucht in de verte erg donker te worden, dus voerden we het tempo wat op. A en L zetten de versnelling nog iets hoger, maar dat ging bij ons niet lukken. De Wandelkerel kreeg last van zijn linkervoet. De grote teen zat klem voorin de schoen. Na slechts een half jaar wandelen zijn zijn wandelschoenen dus weer te klein. Mams en ik lieten A en L dus gaan en pasten ons tempo aan aan dat van Wandelkerel. Dat resulteerde in een nat pak op de laatste kilometer van de route. Het voordeel was dat A en L al wel een plekje voor ons hadden geregeld bij binnenkomst. En ook zij waren jammer genoeg niet droog gebleven. En toen moest het ergste nog komen....... Er waren dit jaar geen gehaktballen. Twee broodjes hamburger konden het leed voor de Wandelkerel nog iets verzachten, maar wat baalde hij dat er geen ballen waren.
Eenmaal binnen probeerde ik een foto van de GPS te maken, maar omdat ik nog een foto had gemaakt in de regen was de lens beslagen (zie de snertfoto hierboven). Dat leverde een mooie drieluik op.
Conclusie: De eerste kilometers van 2015 zitten er weer op. Dat er nog maar veel mogen volgen!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten