Creatief of niet?

Als je opgroeit in een huis waar altijd volop knutsel- en handwerkmaterialen op voorraad zijn, kan je als kind verschillende kanten op gaan. De eerste is dat je alle materialen ten volle benut, zo erg dat je moeder een speciale bak voor jou inricht, omdat zij anders elke misgrijpt, om tot de conclusie te komen dat je het in je hebt om te knutselen en te handwerken. Zeker als de meesters en juffen en je klasgenoten zeggen dat je het goed kan en dat je zo creatief bent. Dat geldt voor Dochterlief.

De tweede mogelijkheid is, dat je bij voorbaat al denkt dat al dat gedoe niets voor jou is en dat je het er bij houdt om op gepaste wijze "Ooohhhh" en "Aaahhh" te roepen als het eindproduct wordt getoond. Om daarna snel weer verder te gaan met waar je mee bezig was. Dit geldt voor Manlief. Vroeger bij hem thuis werd er van alles zelfgemaakt en nu hij samen met mij in een huis woont, wordt er nog steeds van alles zelfgemaakt. En hij reageert altijd positief op alle zelfgemaakt dingen, maar diep in zijn hart interesseert het hem helemaal niks.

De derde mogelijkheid is dat je al die materialen uitprobeert en tot de conclusie komt dat het niks voor jou is. Dat geteken, genaai, geschilder, gebrei, gehaak en al die andere dingen die je kunt doen met papier, lijm, stiften, potloden, enzovoort. En dan trek je dus de conclusie dat je niet creatief bent. Want je hoort altijd dat je moeder en je zusje zo creatief zijn en wat zij doen lukt jou niet. En dus ben je niet creatief. En dat geldt voor de Wandelkerel.

Maar de Wandelkerel is wel creatief, vind ik. Alleen bij hem komt dat op een heel andere manier naar buiten, dan met papier, wol en lapjes. Hij vind het geweldig om filmpjes te maken met behulp van het programma Pivot. Hier kan hij uren mee bezig zijn. Verhaallijn verzinnen, achtergronden zoeken, poppetje(s) laten bewegen, muziek erachter zetten, teksteffecten toevoegen, weet ik veel wat er allemaal bij komt kijken om dat filmpje te maken.

Ook kan hij prachtig schrijven. Toen hij in groep 8 zat overleed het anderhalf jaar oude zoontje van zijn juf. Met de hele klas maakten ze een boek voor de juf, om haar te laten weten dat ze aan haar dachten. De Wandelkerel schreef een gedicht en toen hij dat voorlas, zat het grootste gedeelte van de klas, inclusief de (andere vaste) juf te huilen. Bij het afscheid moest hij iets vertellen over de juf die haar zoontje had verloren, ook dat deed hij door middel van een gedicht. En ook nu zat de halve zaal met natte ogen of een brok in de keel en bij de juf liepen de tranen over de wangen. Aan de andere kant zijn zijn kerstgedichten hilarisch, met een serieuze ondertoon. Ook heeft hij een keer ruzie gehad met zijn docent Nederlands op de middelbare school, omdat zij niet geloofde dat hij de rap over drugs zelf had geschreven, die had hij vast van internet geplukt. Nou, echt niet.

Afgelopen week kwamen zijn liefde voor het maken van filmpjes en zijn schrijftalent samen. Na dagen ploeteren en verbeteren was zijn Pivot-filmpje klaar. En die moest natuurlijk gekeken worden. En dat werd groots aangekondigd, via affiches verspreid door het huis.

En als trotse moeder zeg ik nu: "Durf nog maar eens te zeggen dat deze Kerel niet creatief is!!!!!" Gelukkig kent creativiteit vele gedaantes.

De docent in mij kreeg overigens rillingen van de werkwoordspelling, maar dat heb ik hem nog maar niet gezegd. Dat komt komend weekend wel. Of zal ik dat maar aan zijn vader overlaten.......