Dat heb ik opgelost door een zoompje te leggen in het overgebleven stuk van de halslijn, maar dat verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs. Ik besloot dus om voor de sweater van Dochterlief de capuchon aan te passen door een overslag toe te voegen. Ik hoop dat het allemaal netjes uitkomt, want soms blijken theorie en praktijk toch niet helemaal naadloos te passen. Nu heb ik ruim genoeg van de joggingstof, dus als de capuchon niet goed blijkt, heb ik de mogelijkheid om een nieuwe te maken. Van de voeringstof heb ik niet genoeg om een nieuwe te maken, maar dat zien we dan wel weer. Voorlopig heb ik vertrouwen in mijn theorie.
Vervolgens knipte ik alle patroondelen (behalve de boorden) uit de stof. De boorden knip ik pas als de sweater verder helemaal in elkaar zit, dan heb ik nog de mogelijkheid om aanpassingen te doen aan de boorden, zodat ze zo mooi mogelijk aan de sweater komen te zitten.
En toen waren de voorbereidingen afgerond. En waar zit dan de twijfel in die ik in de titel zette. Nou, die zit in een heel andere tak van handwerken.
Net voor de kerstvakantie werd ik gewezen op de Crocket Along (CAL) die vanaf 3 januari van start gaat. Nu vind ik haken erg leuk en doe ik al sinds lange tijd een poging om een deken te haken. Deze deken moet gaan bestaan uit Granny's, maar op de één of andere manier wil het maar niet lukken om met enige regelmaat een Granny te haken. En deze Crocket Along geeft elke week enkele toeren om te haken, zodat er na ongeveer een jaar een deken is gemaakt. En het idee dat er met mij vele anderen zijn die hier aan meedoen, geeft dan wel weer heel veel inspiratie.
En zo zwichtte ik voor de verleiding. Ondertussen heb ik wel met mijzelf afgesproken dat ik er niet aan ontkom om af en toe een paar weken achter te lopen. Er zijn nou eenmaal weken dat ik 3 tot 4 avonden van huis ben als de combinatie werk en privé ongelukkig uitvalt. Maar gelukkig heb ik dan weer vakanties om bij te werken. Daarnaast wil ik ook niet dat mijn "handwerkleven" alleen nog maar bestaat uit haken, er zijn nog zoveel meer leuke dingen en hier in huis zwerven nog genoeg UFO's en beloftes rond om mijn tijd te vullen.....
Maar goed, ik zwichtte en moest dus kleuren gaan zoeken. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik ging voor oranje, wit en 2 kleuren blauw. Omdat het materiaal waarin de originele deken is gemaakt, hier in de omgeving niet te koop is en ik toch de kleuren toch echt met eigen ogen wilde zien, besloot ik te gaan voor Yasmina. Met dit materiaal haak ik ook de N4D-mascottes en de Granny's voor wat ooit een deken gaat worden, dus ik weet dat ik er mee overweg kan.
Eenmaal in de winkel vond ik dat het kleurenpallet wel iets spannender mocht, dus voegde ik roze en groen toe. Wel met het idee dat ik groen en roze minder ga gebruiken dan de andere kleuren. Helaas moest één kleur blauw besteld worden, deze kleur koos ik uit aan de hand van een sjaal die in de winkel hing, maar de rest van de kleuren kon ik meenemen. Zo ontstond het volgende kleurenpallet:
En toen begon de ellende. Want als ik iets niet kan, is het een ketting maken van lossen, waar je vervolgens weer nieuwe steken in kan maken. Ik maak mijn ketting van lossen altijd veel te strak. En dus begon ik met een te grote haalnaald en een steeds herhalend refrein in mijn hoofd dat zei: "Haak niet te strak, haak niet te strak, haak niet te strak, haak niet te st......" En toen begon toer 1 met halve stokjes. En ik ben bang dat ik toch nog iets te strak heb gehaakt. Maar ik ga niets uithalen. Dan maar een deken die iets trekt. Tenslotte wordt dit mijn eigen, unieke exemplaar!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten