52.66 De kracht van "Samen"

Al jaren gaan Wandelmams, Dochterlief en ik begin oktober naar de droomdekenmaakdag. Eén dag in het jaar waarop quiltsters uit het hele land samen komen om te werken aan droomdekens, om inspiratie op te doen, om bij te praten, elkaars werk te bewonderen, oplossingen te zoeken en te verzuchten dat we veel te weinig tijd hebben om alles te maken wat we zouden willen maken.....

Maar vooral een dag om een hele stapel droomdekens achter te laten bij de droomdekenstichting zodat er weer heel veel kinderen een veilig plekje vinden om bij te komen van alle vervelende dingen die ze meemaken. Of ze nu ziek zijn en een vervelende behandeling moeten gaan of ze nu hun papa of mama moeten missen of dat hun broertje of zusje heel ziek is. Al die kinderen verdienen een droomdeken.

Op zo'n dag heerst er een groot saamhorigheidsgevoel. Met zijn allen willen we er voor zorgen dat zoveel mogelijk kinderen een droomdeken krijgen. En Wandelmams en ik wilden er voor zorgen dat we in ieder geval één deken konden achterlaten. En daarom besloot Wandelmams dat ze deze dag het laatste randje van mijn droomdeken ging vastzetten. Dit is een handklusje, dus daar gaat nog wel wat tijd in zitten. Ikzelf begon met het doorstikken van de deken waar Dochterlief de top van had gemaakt en Dochterlief begon aan een nieuw project.

Natuurlijk werden we regelmatig "van ons werk gehouden" doordat we hoognodig moesten bijpraten met diverse dames die we elk jaar weer opnieuw ontmoeten tijdens deze dag. Voor Dochterlief was het leuk dat zij dit jaar niet de enige elfjarige was. Er was ook een ander meisje van haar leeftijd en de dametjes konden het samen prima vinden. En het was maar goed ook dat zij er waren, want zij brachten de gemiddelde leeftijd flink naar beneden. Maar dat gold ook voor mij, volgens Dochterlief. Dus als we willen dat deze stichting dit mooie werk kan blijven doen, is een stukje verjonging noodzaak...... Wij doen in ieder geval ons best om de jeugd aan het quilten te krijgen.

Net voor de "show en tell" was Mams klaar met haar enerverende klusje en kon mijn deken worden ingeleverd. Nou ja, mijn deken....

En toen was het tijd voor de "show en tell" waar de ooooh's en aaaah's niet van de lucht waren. Deze dag bracht zo'n 200 droomdekens op, dus weer 200 kinderen die hun eigen veilig plekje kunnen creëren.

En wij hebben weer een heerlijke dag gehad. Een dag vol warmte, liefde en een gezamenlijk doel. Een dag waarbij je eens niet voor jezelf, maar voor een ander bezig bent en een dag waarop we weer eens ervaren hebben dat 1+1 soms 3 is. En dat is de kracht van "Samen"!!!!!!!!