Want hoewel ik aangaf in de vorige 52-blog dat ik graag weer met naald en draad in de weer wilde, ben ik de week daarna toch weer bezig geweest met shirtjes bedrukken. En deze keer niet voor de schatjes, maar voor Wandelmam. (Hoewel ik haar na alle hulp en inspanningen van de afgelopen tijd voor ons gezin, natuurlijk ook een schatje vind.) Maar Wandelmams wilde graag een bedrukking op een longsleeve, die als pyama zou gaan dienen. Ze vond een leuk ontwerp bij mijn zusje en omdat ik bij Mams om de hoek woon, stuurde zij het ontwerp naar mij, zodat Mams haar pyama iets sneller tot haar beschikking had. En het eindresultaat???? Zeer toepasselijk voor een pyama.
Daarnaast vertrok er een collega van Wandelmams. Zij ging terug naar haar geboorteland, België. En waar denk je aan bij België......? Neehee, ik bedoel Manneke Pis. En dus moest er een moderne versie van het Manneke komen, die waterde over het logo van het bedrijf. En dat Manneke kan er wat van.... En dat was dus 52.26.
De week daarna moest ik een meisje van 10, oh nee, bijna 11, te vriend houden. Deze jongedame groeit op het moment zo hard, dat al haar rokjes te klein worden. Zelfs de term mini is op dit moment royaal te noemen voor datgene wat zij om haar heupen vouwt. En één rokje maakt dan nog geen winter, maar aangezien ik al 3 rokjes achterover heb gedrukt richting kastje "te klein" moet er wel iets gebeuren om dat aan te vullen. En dus dook ik in de lappenkast en ik vond daar een paar lappen spijkerstof.
Allereerst heb ik ze gewassen en in de droger gestopt, zodat het gemaakte rokje ook in de droger kan (lekker makkelijk). Nadeel is dan wel dat er gestreken moet worden.... Mijn favoriete hobby!!! (Not)
Het patroon haalde ik uit het boekje "Allemaal rokjes" van Madame Zsazsa, een Belgische blogster, die fantastische patronen tekent. Ik koos voor het A-lijnpatroon en ging aan de slag.
Patroon raderen, op stof leggen en knippen. Gelukkig viel de breedte van de rokdelen binnen de breedte van de stof. Dat maakt het verschil tussen één-keer-de-hoogte en twee-keer-de-hoogte van de stof. En ondanks het feit de stof op voorraad lag, zijn we toch zuinig. Wie weet hoe we deze stof in de toekomst weer kunnen gebruiken.
En toen was het een kwestie van meters maken op de naaimachine. En op de één of andere manier duurt dat altijd langer dan verwacht. Zelfs na ik-weet-niet-hoeveel-jaren-naai-ervaring vergis ik mij nog altijd in de tijd die het vergt om een rokje (of iets anders) te maken. Dus toen de klok al ruim na middernacht aangaf op de dag die als donderdag begonnen was, besloot ik om het afwerken van de zoom even makkelijk te doen. Rolzoompje erin en klaar. Want ik had dochterlief beloofd dat ze haar nieuwe rokje vrijdag aan kon naar school. en dat is gelukt. Maar de zoom ga ik nog wel verder afwerken. Ten eerste zit er een "bochel" in en ik denk dat een kantrandje aan de zoom het rokje ten goede komt. Dus nu moet er een geschikt kantje gevonden worden. Maar voorlopig is dochterlief blij met haar rokje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten