We besloten om de koffie eerst maar even over te slaan en gelijk te starten. Voor ons liepen al veel wandelaars. Langs de doorgaande weg liepen we richting "de Blauwe Hand" en daar moesten we linksaf Wanneperveen op.
Op Wanneperveen liepen we langs het water en omdat de zon scheen gaf dat een mooie gloed. Toen ik ook nog een bootje aan hoorde komen, kon ik onderstaande foto maken. Ik vind hem erg mooi.
Via Wanneperveen gingen we het fietspad op richting Giethoorn, dwars door het natuurgebied "de Wieden" met zijn vele rietkragen en water.
Via het fietspad kwamen we in Giethoorn. Dit deel van de route had ik vorige week ook al gelopen met het Wandelmannetje, maar het blijft prachtig.
In Giethoorn kwamen we Albert Mol tegen en Wandelmams wilde toch even nader kennismaken met hem. De eerste rust was na een krappe 10 kilometer bij "de Geythoorn" en daar was het erg druk. Er stond een rij voor de koffie, een rij voor de wc en de lege kopjes werden direct opgehaald, omdat er anders geen koffie geschonken kon worden. Errug druk dus. Maar we hebben toch maar een koffie- en plasstop gehouden, want daar waren we wel aan toe.
Via Giethoorn-Noord liepen we richting Dwarsgracht. De tweede stop bij "de Otterskooi" lieten we aan ons voorbij gaan, want het terras was nog niet opgezet en we vonden het veel te mooi weer om binnen te gaan zitten. En als we wilden rusten was er vast wel een plekkie te vinden.
Dwarsgracht ligt, zoals de naam al aangeeft aan een brede gracht en is dus erg langgerekt. Er staan mooie huizen, maar langs de gracht ligt alleen een smal fietspad, dat vandaag dus een wandelpad werd. We hebben genoten van de mooie omgeving, maar samen praten werd een beetje moeilijk, want we moesten achter elkaar lopen.
Uiteindelij kwamen we uit bij de Beulaker- of Belterwiede. Ik kan mijn leven lang die twee al niet uit elkaar houden. We hadden weer een prachtig zicht over het water. En omdat de zon zijn best bleef doen, gaf dat een mooi effect op het water.
Aan het einde van de tocht zat de grootste verrassing. Een brug. Nu is een brug op zich niets bijzonders, maar dit is een bijzonder exemplaar. Toen we aankwamen, ging de slagboom namelijk naar beneden. Op zich is dat ook niets bijzonders, maar ............
We keken links........
We keken rechts ..........
Geen vaartuig te zien en toch mochten we niet verder, sterker nog de brug ging dicht. (Ja of open, maar dat is een kwestie van interpretatie.)
En daar stonden we. De groep wachtende wandelaars werd steeds groter en het water bleef leeg. Na een minuut of 5 en een druk op de knop kwam de brug weer terug en konden wij oversteken. Het nut van het hele verhaal snappen we nog steeds niet.
Na een krappe 5 uur waren we weer terug bij de startlocatie. We hebben buiten in het zonnetje nog even een bakkie gedronken en daarna gingen we weer naar huis. Jammer van de grote drukte op de eerste rust, maar verder een goede tocht en niet te vergeten prachtig weer.
3 opmerkingen:
Wij hebben ook in Giethoorn gelopen en kwamen dus ook bij de bewuste brug aan. Volgens mij is dit de bedoeling van de brug maar weet het ook niet precies. Waarschijnlijk is het 's zomers druk met de boten en hebben die een vrije doorvaart. Door op de knop te drukken sluit de brug en kan men oversteken als de brug gesloten is.
Zie het als het knopje bij het oversteken bij de verkeerslichten.
Dat zal ook inderdaad de bedoeling zijn, maar het komt wel vreemd over als je staat te wachten op niets, toch???
Dat is inderdaad wel vreemd, maar wel leuk om eens tegen te komen op een route. Het levert wel weer gespreksstof op voor op een verjaardag.
Een reactie posten